به گزارش کیهان، فايننشال تايمز مي‌نويسد: عجيب‌ترين نکته در مورد انتخاب روحاني اين بود که آراي وي نزديک 50 درصد بود و حاکميت مي‌توانست اين آرا را تغيير دهد(!!) هيچ کس تصور نمي‌کند تغيير رئيس‌جمهوري در ايران به معناي تغيير کلي ساختار است. قرار نيست روحاني به عنوان نشان دادن‌ حسن نيت به غرب سانتريفيوژها را خاموش کند. وي پيش از اين در اين مورد صحبت کرده و ديپلمات‌هايي که با وي در زماني که مذاکره‌کننده ارشد هسته‌اي ايران بوده است مي‌گويند بيش از اينکه ميانه‌رو باشد عملگرا است.

 

اين روزنامه خاطرنشان مي‌کند: رئيس‌جمهوري جديد ايران مي‌خواهد تحريم‌ها را مهار کند اما او نيز يک روحاني است که با ايدئولوژي انقلابي سال 1357 عجين شده است.

 

فايننشال تايمز با اشاره به اينکه تعيين سياست‌هاي کلي جمهوري اسلامي بر عهده رهبري است، مي‌نويسد: وظيفه اوباما اين است که همه راه‌هاي ديپلماتيک را به کار گيرد. در عين حال بايد توجه داشت حسن روحاني چه عملگرا باشد و چه نباشد، ايراني‌ها تسليم آمريکا نمي‌شوند.

 

همزمان کريستين کاريل (پژوهشگر ارشد مؤسسه لگاتوم و دبير نشريه فارين پاليسي) در اين نشريه آمريکايي نوشت: ايران قادر به انجام تغييرات و اصلاحاتي که ما مي‌خواهيم نيست. اکنون يک ميانه‌رو برنده انتخابات شده است. ميانه‌رويي که خود را مدافع بلندپروازي‌هاي هسته‌اي ايران مي‌داند. ميانه‌رويي که به کشورهاي غربي هشدار مي‌دهد خود را از جنگ داخلي سوريه کنار بکشند، ميانه‌رويي که از صافي شوراي نگهباني گذشته است که نامزدان مصلحت‌گراتر را از شرکت در انتخابات بازداشت. ميانه‌رويي که از آغاز روشن کرده که با اصل ولايت‌فقيه يا حکومت روحانيون مشکل ندارد؛ اصلي که محور اصلي نظامي ا‌ست که آيت‌الله روح‌الله خميني بنيان آن را پي افکند. و سؤال اين جاست که آيا با اين همه جايي براي خوشحالي باقي‌ است؟

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: