آمار
وب سایت:
به گزارش رجانیوز، ورود رژیم آل سعود به معرکه قتل عام مردم شیعه و سنی بحرین در ماههای گذشته که در اعتراض به استبداد و سرسپردگی رژیم آل خلیفه در این کشور قیام کردهاند، سبب شده است تا دولت عربستان به یکی از منفورترین دولتهای عرب در میان ملتهای منطقه خاورمیانه تبدیل شود. این در حالی است که حمایتهای این رژیم از اسرائیل در زمان جنگ 33 روزه، جنگ 22 روزه و مناقشات لبنان نیز پیش از این نفرت افکار عمومی جهان اسلام را نسبت به رژیم حاکم بر این کشور برانگیخته بود به نحوی که در ماههای اخیر شاهد برپای تظاهرات بر ضد این رژیم در کشورهای مختلف اسلامی و حتی کشور عربستان بوده ایم.
با اینحال و در شرایطی که جنبش دانجشویی در ایران تا کنون اقدامات مختلفی را در جهت حمایت از مردم بحرین و اعتراض به آل سعود تدارک دیده است که از جمله میتوان به تجمع در مقابل سفارت و کنسولگری این کشور در شهرهای مختلف از جمله مشهد ، تهران و اصفهان و همچنین برپایی قرارگاه بیداری اسلامی در مقابل سفارت بحرین در ایران اشاره کرد.
در همین شرایط، جنبش دانشجویی در تازه ترین فراخوان خود از تمامی فوتبال دوستان و مردم ایران دعوت کرده است که در روز بازی تیمهای پرسپولیس و سپاهان با تیمهای الاتحاد و الهلال عربستان با حضور گسترده در استادیوم آزادی و استادیوم فولادشهر اصفهان، به حمایت از مردم بحرین برخیزند.
در فراخوان دانشجویان، از مردم تهران دعوت شده است تا روز سه شنبه 13 اردیبهشت جاری از ساعت 15 با حضور گسترده در استادیوم آزادی، ضمن حمایت از نماینده ایران در جام قهرمانی باشگاههای آسیا، از مردم مظلوم بحرین نیز حمایت کنند.
در این فرخوان از مردم اصفهان نیز دعوت شده است تا روز چهارشنبه، 14 اردیبهشت، از ساعت17 ضمن حضور در ورزشگاه فولادشهر اصفهان ضمن حمایت از نماینده شهر خود در جام قهرمانی باشگاههای آسیا با اعتراض به رژیم آل سعود، از مردم بحرین نیز حمایت کنند.
خاطراتی از اعتراض سیاسی در مسابقه فوتبال
گروه تاریخ رجانیوز: عزت الله مطهری (عزت شاهی) از مبارزین شناخته شده و مقاوم دوره طاغوت است که درعرصه های مختلفی ازمبارزات حضور فعال داشته و از آنها خاطرات خواندنی فراوان دارد. یکی ازعرصه های شورانگیز و افتخار آفرین مبارزاتی او و برخی از مبارزین شجاع دیگر از قبیل شهید لاجوردی، استفاده از فرصت به وجود آمده درمسابقات فوتبال آسیایی در تهران برای اعتراض به اشغالگری و ظلم صهیونیست ها بود که نقطه اوج آن در بازی ایران و اسرائیل تبلور یافت. بهتر است جزئیات این رخدادها را از زبان عزت الله مطهری بخوانیم:
در سال 1349 در بازیهای آسیایی فوتبال که در ایران برگزار شد، قرار بود بازیکنان اسرائیلی هم به ایران بیایند. ما دو ماه جلوتر با خبر شدیم، از آنجا که احساسات ما به خاطر آتش زدن مسجد الاقصی جریحه دار شده بود، این مسابقه فرصت خوبی بود تا انتقام خود را بگیریم و نسبت به ارتباطات دولت ایران با اسرائیل اعتراض کنیم. در این اندیشه بودیم که کاری شبیه به حادثه فرودگاه مونیخ به وجود آوریم که در آن یازده اسرائیلی کشته شدند.
خلق چنین صحنه و حماسه ای شد هدف و آرزوی ما، برای این منظور لازم بود ما که به دنبال مسابقه و قیل و قال بازی نبودیم، چندین مرتبه به استادیوم امجدیه برویم و موقعیت آنجا را با امکانات و استعدادهای خود بسنجیم. در ارزیابی و شناسایی های خود از محل های استقرار و دروازه های ورود و خروج به این نتیجه رسیدیم که عملیاتی چون عملیات مونیخ در امجدیه در حد ظرفیت و امکانات ما نیست و ما فاقد تیراندازان و تفنگداران مجرب و ماهر هستیم. نتیجه این کار فقط از بین رفتن خومان است، لذا از ترور و عملیات تروریستی منصرف شدیم و شروع کردیم به پخش اعلامیه هایی علیه اشغالگری اسرائیل و تبلیغ به نفع فلسطین.
مسابقات حدود ده دوازده روز طول کشید و ما از شب اول که مسابقات شروع شد در امجدیه هر شب حدود ده هزار تراکت و اعلامیه چاپ و پخش می کردیم، برای پخش اعلامیه در امجدیه با چهار گروه در چهار طرف امجدیه مستقر شدیم، طریقه پخش هم به این صورت بود که هر فرد به اندازه مصرفش اعلامیه می برد، صد یا دویست اعلامیه را یکباره می انداختند تا اگر گیر افتاد و بازرسی بدنی شد دیگر مدرکی همراهش نباشد. با رد و بدل شدن هر شوت حساس در مسابقه صدای تماشاچی ها به آسمان بر می خاست و ما در این لحظه ها دسته، دسته اعلامیه بر سر آنها می ریختیم که مردم اول فکر می کردند که تکه های کاغذ را برای شادمانی پخش می کنیم. بچه های مجاهدین قاپ برخی دوستان ما را دزدیده بودند... کلمه " خلق " در قرآن بسیار به کار رفته، اما مارکسیست ها اصطلاحاً از آن برای بیان ایدئولوژی کمونیستی خود استفاده می کردند، این دوستان فریب خورده ما هم بدون بیان حرف دل خود، اصرار داشتند که از این واژه در اعلامیه های خود استفاده کنیم و مثلاً بگوییم خلق ایران از خلق قهرمان فلسطین حمایت می کند.
ما با این خواسته آنها موافق نبودیم و کلمات متناسب با منش و بینش خود را به کار می بستیم، در ابرام این نظر من حتی یک شب از انتشار اعلامیه دست کشیدم و گفتم تا تکلیفم مشخص نشود این کار را نمی کنم، تا این که دو تن از دوستان آمدند و گفتند هر طور که فکر می کنی صحیح است، اعلامیه ها را بنویس و تکثیر کن. در روز اول مسابقه پرچم کشورهای مختلف از جمله پرچم اسرائیل دور تا درو استادیوم در اهتزاز بود. برای آتش زدن پرچم های اسرائیل، هر چهار دسته وارد عمل شدیم، برای این کار تافت (آب پاش) هایی را پر از بنزین کرده با خود به استادیوم بردیم، در لحظه ای که هیجان و شور مردم شدت می گرفت، پرچم های مزبور را در همان حالت اهتزاز به آتش می کشیدیم، از فردای آن روز تمام پرچم ها را به غیر از پرچم ایران جمع کردند، البته در جایگاه مخصوص مقامات که به شدت محافظت می شد و در دسترس ما نبود، پرچم هایش را دست نزدند. همه بازی ها انجام شده بود، آخرین بازی، بازی تیم ملی ایران با اسرائیل بود، برای این روز ما یکسری پلاکارد که با دو چوب افراشته می شد درست کردیم و در کنار کلیسایی که در نزدیکی امجدیه بود گذاشتیم و مردم را برای برداشتن پلاکاردها تحریک و تشویق می کردیم. متن پلاکاردها در محکومیت اسرائیل و دولت ایران و حمایت از مردم فلسطین بود و در شعارهایی هم که سر داده می شد حساب مردم را از دولت ایران جدا می کرد.
در زمان نخست وزیر اسرائیل خانم گلدامایر بود و در مقابل اسرائیل، فردی که مبارزات مردمی را هدایت و رهبری می کرد آقای یاسر عرفات بود، شعارها هم علیه گلدامایر و به دفاع از عرفات بود. در آن روز تیمسار طاهری فرمانده کماندوها خود به استادیوم آمده بود، هنگامی که بازی به پایان رسید و اوضاع شلوغ شد، یکی از دوستان ما با چوب محکم زد به سر طاهری و در جمعیت گم شد، طاهری و مأمورین خشمگین اطرافش، به خاطر ازدحام جمعیت ضارب اصلی را نیافتند و یک نفر دیگر را گرفتند و همان جا کتکش زدند و به داخل اتومبیل انداختند و بردند. طاهری که نزد زیر دستانش خجالت زده شده بود چون ماری زخمی به خود می پیچید، او خیلی خشن و وحشی بود، در سال 51 وی توسط مفیدی ترور شد. این مسابقه برای رژیم اهمیت زیادی داشت و نمی خواست که پس از پایان مسابقه اجتماع و یا تظاهراتی صورت بگیرد. لذا پیشاپیش اتوبوس های دو طبقه شرکت واحد را برای نقل و انتقال سریع تماشاچیان تهیه و در مقابل امجدیه متوقف کرده بود، بچه ها با پرت کردن حواس پلیس و رانندگان بیشتر اتوبوس ها را پنجر کردند.
من برای آتش زدن چند مکان خود را آماده کرده بودم و چند شیشه کوکتل مولوتف پرتابی را در جیب های کت گشادی که به تن داشتم، جاسازی کرده بودم، به خاطر همین بچه ها به من می گفتند : "یان پالاش" قرار بود که من نزدیک سینما " ب. ب " منتظر بمانم تا پس از پایان بازی وقتی جمعیت به آنجا رسید، کوکتل ها را بین بچه های گروه تقسیم کنم، من این مدت را کنار جوی آب سپری کردم تا اگر یکی از شیشه ها آتش گرفت آن را به جوی آب و زیر پل بیندازم. نحوه و تهیه کار کوکتل مولوتف های پرتابی به این شکل بود که ما بنزین و اسید را به داخل شیشه می ریختیم، درش را پارافین می زدیم و می شستیم تا نشت نکند، کلرات و گوگرد را هم داخل مشما ریخته و شیشه را درون آن می گذاشتیم، پس از پرتاب و شکسته شدن شیشه، بنزین با کلرات ترکیب می شد و آتش می گرفت. در آن بازی ما خیلی دلمان می خواست که اسرائیل ببرد تا احساسات مردم جریحه دار شود و بتوانیم از آن به سود اهداف خود و علیه رژیم استفاده کنیم، در نیمه اول بازی ایران یک هیچ جلو بود و در نیمه دوم اسرائیل آن را جبران کرد و یک یک مساوی شدند، نتیجه کار به وقت اضافه کشیده شد که ایران توانست گل برتری را درون دروازه حریف بنشاند. این گل، شادی و هلهله مردم را به همراه داشت و این دلخواه ما نبود، اگر اسرائیل در این بازی می برد کار ما آسان تر می شد و به راحتی می توانستیم از احساسات مردم علیه اسرائیل و رژیم شاه استفاده کنیم، با این حال مأیوس نشدیم و به اهداف و برنامه های خود امیدوار بودیم. ساعت 8 عصر پس از کلی لحظه شماری مسابقه با پایان رسید، با از کار افتادن اتوبوسهای شرکت واحد جمعیت از خیابان روزولت (شهید مفتح) پایین آمدند، در انتهای خیابان روزولت جمعیت به سه دسته تقسیم شد، یک دسه به سمت میدان فوزیه (امام حسین) و دسته دیگر به سمت چهارراه مخبر الدوله رفتند، جمعیت اصلی هم به سوی میدان فردوسی و 24 اسفند (انقلاب) هدایت شدند. من شیشه های کوکتل مولوتف را بین بچه ها تقسیم کردم، بچه ها یکی را در اطراف میدان فردوسی و یکی را هم در چهارراه حسن آباد به داخل ماشین پلیس انداخته آنها را به آتش کشیدند.
من، کروبی و لشکری همراه جمعیت اصلی بودیم، وقتی به خیابان ویلا (شهید استاد نجات اللهی) رسیدیم، سعی کردیم بخشی از جمعیت را به داخل این خیابان ببریم، دفتر هواپیمایی ال. عال (EL.AL) [خطوط هوایی رژیم صهیونیستی] در این خیابان بود و ما از قبل آنجا را شناسایی کرده و برایش نقشه کشیده بودیم، وقتی به سر این خیابان رسیدیم من و لشکری و کروبی به سمت دفتر حمله کردیم. دو پاسبان از دفتر مراقبت می کردند، آنها را فراری دادیم و شیشه ها و تابلوهای دفتر هواپیمایی را شکستیم، من دو تا کوکتل هنوز با خود داشتم، آنها را به درون دفتر انداخته فرار کردم، طولی نکشید که شعله های آتش از دفتر زبانه کشید و بعد صدای آژیر ماشین های پلیس و آتش نشانی بود که به گوش می رسید. آن شب یک شب رؤیایی برای ما بود، خیلی فعال و مؤثر ظاهر شدیم، جمعیت را تا میدان 24 اسفند (میدان انقلاب) کشاندیم، آخر شب بود که پلیس توانست مردم را کاملاً متفرق کند. خوشبختانه آن شب کسی به دست پلیس نیفتاد، برای احتیاط بیشتر بچه ها تصمیم گرفتند که همگی به صورت جداگانه به مسافرت بروند.
(منبع: خاطرات عزت شاهی، انتشارات سوره مهر، چاپ سی و یکم، صفحات 51 تا 54)
این در حالی است که در جریان شروع یکی از مسابقات جام بسکتبال اروپا بين دو تيم Turk Telekom با تيم اسرائيلي Bnei Hasharon اقدام به سردادن شعارهاي ضد اسرائيلي كرده و با حرکت به سوي بازيكنان اسرائيلي فرياد زدند : قاتل , قاتل و به سمت آنها سكه و فندك پرتاب كردند به طوري كه بازيكنان اسرائيل مجبور به فرار به سمت كابين رختكن شدند و پليس حاضر در سالن مجبور به مداخله گرديد ولي نتوانست تماشاگران را ساكت كند.
به نظر میرسد حضور در ورزشگاه آزادی و ورزشگاه فولادشهر بدون در نظر گرفتن نتیجه احتمالی این بازیها که با وجود نتایج نه چندان قابل قبول پرسپولیس در هفتههای جاری چندان غیرقابل پیش بینی هم به نظر نمیرسد، میتواند یک حرکت حمایتی جدی از مردم بحرین در میان قتل عام این مردم توسط آل سعود، آل خلیفه و آل نهیان بشمار برود.
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها : بازی پرسپولیس ـ الاتحاد و سپاهان ـ الهلال به دادگاه آل سعود تبدیل میشود, بازی پرسپولیس ـ الاتحاد و سپاهان ـ الهلال به دادگاه آل سعود تبدیل میشود, ,
توسط : 