ما گروه 2 نفره نيستيم، بلكه 3 نفر و شايد هم 4 نفريم!(خبر ويژه)

اعضاي سرخورده اپوزيسيون خارج كشور از سر بيكاري با يكديگر گلاويز شده اند.
گويانيوز اخيرا درباره «اسماعيل- ن» (سلطنت طلب سابق) كه سايت نيمه تعطيل سكولاريسم نو را مديريت مي كند و دچار انواعي از توهم زدگي است نوشت: يكي از مشخصات اين آقا آن است كه پشتكار [!] خوبي دارد. به طوري كه توانسته در دو سال گذشته حدود 23 گروه كوچك سكولار سبز را در شهرهاي اروپا و آمريكا و كانادا تاسيس كند، گرچه تعداد كلي آنها چندان نيست ولي افراد فعال بسيار محدودي دارند. ايشان كه تلاش فراوان داشت سابقه سياسي ضد رژيم در دوران سلطنت براي خود دست و پا كند، هرچند نتوانست به اين امر نايل گردد ولي در چند سال اخير توانست به كمك نشريه سكولار نو، خود و گروه سكولار سبز را به عنوان گروهي ضد رژيم معرفي نمايد. او با قلم غامض خود كه گاها فهم نوشته هايش را براي هواداران و خوانندگانش مشكل مي سازد، همواره تلاش مي كند كه نشان دهد حرف جديدي براي اختراع دارد كه تا به حال به فكر ساير روشنفكران و انديشمندان خطور نكرده است. كما اينكه براي جاانداختن كلمات سكولار نو، انحلال و آلترناتيو (نوع نوري علا) و بعضي كلمات ديگر، تلاش دارد كه القا كند كه آنها را خود ابداع كرده است.
گويانيوز تاكيد مي كند كه نامبرده مايل است خود را به عنوان اپوزيسيون در تبعيد جا بزند هرچند كه حتي بعضي از اعضاي سكولار سبز نيز تفاوت انحلال و سقوط رژيم را درك نكرده و قادر به توضيح اظهارات وي نبودند.
اين رسانه هرچند كه خود متهم به همكاري با سازمان سيا مي باشد اما طيف هايي از اپوزيسيون را مايل به همكاري با بيگانگان معرفي مي كند و مي نويسد: طبيعي است اپوزيسيون هايي مورد تاييد و حمايت غرب و ناتو قرار مي گيرند كه منافع آنها را پس از تخريب منابع اقتصادي كشورشان در نتيجه جنگ تامين كنند و طبعا گروههايي خود را زير حمايت قرار مي دهند كه تنها گرفتن قدرت پس از سقوط ديكتاتور براي آنها اهميت دارد، نه گفتار جذاب در مورد سكولاريسم، دموكراسي، حقوق بشر و غيره! بي جهت نيست كه سكولار سبزها صحبت از اين مي كنند كه قبل از اينكه دير شود، بهتر است كه آلترناتيو را در خارج تشكيل دهيم كه غرب وادار شود آن را در معادلات خود درنظر بگيرد.
گويانيوز با تمسخر گروهك هاي 2، 3 نفره كه خود را آلترناتيو مي پندارند يا وانمود مي كنند، نوشت: به نظر مي رسد اين گروهها تفاوت آزادي ايجاد يك گروه سياسي را با ايجاد آلترناتيو درك نمي كنند، اينكه هر تعدادي با تفكر مشابه آزادند كه يك گروه را تشكيل دهند، ولي اين به مفهوم آن نيست كه اين گروهها كيفيت يك آلترناتيو براي يك نظام را پيدا خواهند كرد! در جايي از آقاي [ن] سؤال مي شد كه نقش نيروهاي داخل كشور در كنگره شما چيست، جواب كه بايد آن را تفكر غالب دانست، چنين بود كه عكس 20 نفري از آنها را در روي صندلي هاي خالي جلسات خود مي گذاريم تا در صورت آزادي آن صندلي ها را اشغال كنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: