از ابتدای نهضت جدید بیداری در کشورهای مصطلح به شاخ آفریقا و دیگر کشورهای عربی و مسلمان، بر مساله ی نامگذاری روی این تحرکات میان جریانی با حرکت اصلی نظام اسلامی تفاوت دیدگاه به وجود آمد و این جریان مبهم و کم پشتوانه اما پرسروصدا، با دراختیار داشتن رسانه ها و تریبونهای مختلف کوشید تا عنوان جعلی و مبهم بیداری انسانی را جایگزین عنوان بامسما و دارای عقبه ی فکری و اعتقادی بیداری اسلامی نماید.

دیدگاهی که مروج مسایل صرفا انسانی و توجه بیش از حد و غیرمعمول به مقوله ی بشر می باشد، با پیوندزدن اعتراضات در کشورهای اروپایی و حتی آمریکا، اطلاق حرکت اسلامی را برای آنان بی مورد دانسته و با این ادله، حرکت بی سابقه و تاریخی امت اسلامی را تحت الشعاع حرکت مردم دنیای غرب دانسته و کوشیدند انحراف فکری خود را در این مقوله نیز به تصویر بکشند.

در مقابل، دیدگاه اصلی حکومت اسلامی که بر اسلامی بودن بیداریهای اخیر تاکید داشته و دارد، علل این عنوان گذاری را بر شروع حرکتها از مصلاهای نمازجمعه و مساجد، سردادن شعارهای الله اکبر و توجه به مقولاتی همچون حجاب و همچنین ضدیت با اساس رژیم صهیونیستی دانسته و با این ادله، معتقدند اعتراضات مردم اروپا و آمریکا به تاسی از بیداری مسلمانان انجام گرفته است. نگاهی به تاریخ آغاز اعتراضات پیوسته و زنجیره ای طی یکی دو سال اخیر نشان می دهد که از لحاظ زمانی نیز ابتدا بیداری در امت اسلامی شکل گرفت و پس از به ثمررسیدن آن، مردم اروپا نیز به خود آمده و فریاد اعتراض سردادند. ضمن اینکه نباید فراموش کرد که اعتراض غربیها بیشتر بر جنبه های اقتصادی و معیشتی متمرکز بود در حالی که بیداری امت اسلامی رنگ و بوی دینی و ارزشی داشته و دارد.

نکته ی قابل تامل در این میان آن است که آن جریان جعلی و تازه به دورن رسیده، تمام برنامه های خود را مقدمه سازی برای ظهور انسان کامل دانسته و به زعم خود می کوشد تا مدیریت جهانی را در اختیار حضرت منجی قرار دهد و مشخص نیست این همه تضاد را چه کسی باید پاسخگو باشد که اگر به فکر تعجیل در فرج می باشید پس چرا از شکل گیری بیداری اسلامی در هراسید و می کوشید حتی در نامگذاری نیز جلوه های اسلامی آن را زیر سوال ببرید؟

اما آنچه موجب شد این قلم مجددا پیرامون بیداری اسلامی به کار گرفته شود حرکت اخیر امت اسلامی در کشورهایی است که بیداری در آنها شکل گرفته: خشم مقدس در دفاع از حریم اسلامی.

عده ای شهرت طلب، با سوءاستفاده از معنای آزادی و با حمایت آشکار و پنهان سران صهیونیسم و دولت آمریکا، در فیلمی به پیامبر اعظم(ص) اهانت می نمایند و این اقدام موجب اعتراض مسلمانان می شود به نحوی که در لیبی، سفیر و چند تن از عوامل سفارتخانه آمریکا به دست مردم خشمگین کشته می شوند و در مصر، پرچم آمریکا از بالای سفارت این کشور به پایین کشیده می شود و پرچم لااله الاالله به جای آن برافراشته می شود و تا این لحظه اعتراضات همچنان در این کشورها و دیگر بلاد اسلامی ادامه دارد.

اهمیت خشم مقدس اخیر امت اسلامی زمانی بیشتر نمود پیدا می کند که اولا با نهایت تاسف، این قبیل اهانتها قبلا نیز از سوی اسلام ستیزان انجام گرفته بود (تهدید به قرآن سوزی، توهین به مقدسات در دانمارک و...) و در هیچکدام از آنها هزینه ی توهین مقدسات تا این میزان بالا نرفته بود، ثانیا همینک در کشورهایی خشم مقدس شکل گرفته که تا چندی قبل و در دوران حکومت ظالمان و دیکتاتوران مبلغ اسلام آمریکایی، فرصت چنین دفاعی از مقدسات به مسلمانان هرگز داده نشده بود و این فضای ابراز اعتقادات اسلامی در سایه ی بیداری شکل گرفته است.

واهمه ی دولتمردان شیطان بزرگ از خشم مقدس اخیر تا آنجا بالارفته که به تمامی سفارتخانه های خود در کشورهای اسلامی دستورات امنیتی بسیار ویژه داده و همچنین می کوشد با برقراری ارتباط با دولتمردان اسلامی، سعی در آرام نمودن مسلمین نمایند.

اینک در اذهان عمومی این سوال از معدود مخالفان نامگذاری بیداری اسلامی نقش بسته است: آیا حرکت اخیر امت اسلامی را نشانه ای از بیداری اسلامی نمی دانید؟ اگر پاسختان مثبت است که خدای را شکر، اما اگر پاسخ منفی است، لطفا نشانه های اسلامخواهی مدنظر خود را به صورت شفاف و نه دوپهلو، بیان نمایید تا تکلیفمان مشخص شود.
آنچه که نویسنده ی ناچیز این سطور همچنان به آن اعتقاد دارد همان دیدگاه امام خامنه ای است. این تازه ابتدای راه است و بیداری اسلامی قرار نیست به این زودیها متوقف شود. اسلام چشم انتظار رهایی امتش از چنگال آلهای مختلف نیز هست، از آل سعود تا آل خلیفه و آنچه که از پس این بیداری و رهایی به مشام می رسد، بوی پیراهن یوسف است...