قاسم روانبخش

تجربه ثابت کرده است که اگر قورباغه را در آب جوش بیاندازند فوری خودش را بیرون می اندازد ولی اگر ابتدا در آب بیاندازید و به تدریج آن را حرارت بدهید به دون این که متوجه بشود بدنش سست می شود و پخته می شود و می میرد. تفاوت استراتژی اصلاح طلبان در سال های 76 تا 84 با استراتژی آن ها با عنوان اعتدال در همین نکته اساسی نهفته است.

در دوران حاکمیت 8 ساله اصلاحات، آن ها بسان قرار دادن قورباغه در آب داغ عمل کردند و با شتاب بسیار بالایی در صدد براندازی حاکمیت الهی و تشکیل حکومت لیبرالیستی بر آمدند از این رو ناگهان در حجم گسترده ای تهاجم بر ضد دین و ارزش های الهی آغاز شد از تظاهرات علیه خدا گرفته تا استیضاح امام زمان عج و اهانت به ساحت مقدس حضرت زهرا و امامان معصوم علیهم السلام و حمله به اصل ولایت فقیه در دستور کارشان قرار گرفت! به طوری که اگر حجم اهانت ها را به محاسبه آورید چندین جلد کتاب خواهد شد.

این گونه اقدامات زشت، شوک سنگینی به جامعه وارد کرد و اعتراضات مردمی و تحصن علما و بزرگان حوزه را در پی داشت و سرانجام دولت خاتمی به یک دولت ضد دینی شناخته شد. شاید بتوان گفت مهم ترین عامل شکست گفتمان به اصطلاح اصلاحات و اقبال مردم به سوی اصول گرایی که از انتخابات شوراهای دوم آغاز شد و همچنان ادامه دارد توهین به دین و ارزش های دینی بوده است. اکنون پس از گذشت 8 سال به دلیل مشکلات اقتصادی تحمیلی از سوی غرب مجددا باد به پرچم اصلاحات در قالب شعار جذاب اعتدال وزیده است. آن ها هرچند وانمود می کنند که در تابلوی این دولت حضوری ندارند ولی چند تن از آن ها برای وزارت خانه های کلیدی به مجلس معرفی شدند و عناصری مانند سعید حجاریان که به معز متفکر اصلاحات معروف است نیز به این جریان مشورت های اساسی می دهند. در شرایط کنونی ظاهرا قرار است استراتژی دوم یعنی حرکت تدریجی اجرا شود که مردم و حتی نخبگان متوجه نشوند که چه بلایی به سرشان خواهد آمد؛ وقتی متوجه خواهند شد که کار از کار گذشته است و فرهنگ غربی همه هستی اشان را فراگرفته و ارزش های دینی از جامعه رخت بر بسته است.

کدهای چنین استراتژی ای را می توان از سخنان آقای صادق زیبا کلام و تئوریسین اصلاحات آقای حجاریان استفاده کرد؛ زیبا کلام در مصاحبه با سایت کلمه می گوید: «  اگر این بار اشتباه کنیم، پدر جد روحانی هم نمی‌تواند کاری کند!» سپس در توضیح این مطلب می گوید « یکی از دلایل ناکامی این است که وقتی به فضای باز رسیدیم نخبگان و روشنفکرامون به کمتر از «شتر» رضایت نداده‌اند. بعد از دوم خرداد فضا باز شد. ما صادق زیباکلام‌ها چه کار کردیم؟ گفتیم درباره ولایت فقیه بحث کنیم؛ جنگ بعد از سوم خرداد و فتح خرمشهر درست نبوده؛ قصاص این‌گونه است؛ نعوذ‌بالله خدا و پیغمبر آن‌گونه است؛ ببینید اگر این دفعه هم دچار همین خطا شویم و بگوییم «شتر»، نه روحانی و نه پدر جد روحانی کاری نمی‌توانند بکنند. ما باید یاد بگیریم که دموکراسی میلی‌متر به میلی‌متر جلو می‌رود و یک شبه نمی‌توانیم ره صد ساله را برویم.» وی این استراتژی را با نام دیگری که آن را «  استراتژی ترس پرنده» می نامد، می گوید «. ببینید، من نوه‌ای دارم به اسم حسین‌علی. یکی از سوالاتی که حسین‌علی از من می‌پرسد اینه که چرا من هر وقت سمت پرنده‌ها می‌روم فرار می‌کنند، اما تو که می‌روی این کار را نمی‌کنند؟ به نوه‌ام می‌گویم به خاطر اینکه تو «نمی‌روی» به سمت پرنده‌ها، تو «می‌دوی» به سمت پرنده‌ها. تو می‌ترسانی پرنده‌ها را و من نمی‌ترسانم.» وی در راستای همین استراتژی به آقای روحانی توصیه می کند» بهتر است از آقای روحانی بخواهیم فعلا مشکل بیکاری را حل کند؛ با فساد مبارزه کند. در مورد حصر موسوی و کروبی هم همین مسئله حاکم است.» وی در جواب این پرسش که یک سری فعالانی که در این مدت از کشور خارج شده‌اند، به نظر شما برگردند یا نه؟ می‌گوید: الان نه، الان اگر بیایند باز جناح راست برای این که نشان دهد هنوز حاکم است ممکن است با آن ها برخورد شدید کند. بنابراین شاید شش ماه یک سال دیگر بهتر باشد و با یک سری تمهیدات قبلی برگردند.» 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: