آمار
وب سایت:
نگاهی «خوشبینانه» به اظهارات اخیر رییس جمهور در جمع نمایندگان مجلس
اتمام حجت با دنیا؛ آنچه رئیس جمهور در توجیه اقدامات اخیر دولت بیان میکند/ آزموده را آزمودن خطاست اما شاید این کنش، حجت را بر «خوشبین های داخلی» هم تمام کند
امیرحسین ثابتی: رییس جمهور سه شنبه شب میزبان نمایندگان مجلس بود، نشستی که در آن اظهارات مهمی میان آقای روحانی و نمایندگان رد و بدل شد و علیرغم توجه رسانه های مختلف به این جلسه، قسمت مهمی از اظهارات رییس جمهور آنچنان که باید، مورد توجه قرار نگرفت.
به گزارش رجانیوز، آقای روحانی در بخشی از سخنانش در این جلسه با اشاره به اتفاقات اخیر رخ داده میان ایران و امریکا گفت:
«ما در مسئله مهمی که در سیاست خارجی پیش رو داریم از دو حال خارج نیست، یا موفق می شویم یا شکست می خوریم. به نظر بنده با همه علائم و قرائن انشاءا... به حول قوه الهی ما پیروز می شویم. اگر پیروز می شویم ، باید راه را برای این پیروزی تسهیل کنیم و راه را آماده کنیم، موانع را برداریم. اگر خدای ناکرده شکست بخوریم که این احتمال به نظر بنده بسیار ضعیف است، ما می توانیم حجت کافی برای دنیا و مردم خودمان داشته باشیم. ما با کسی لجبازی نکردیم. ما در مسیر راه مذاکره کسی را تحقیر نکردیم، ما به کسی فحش ندادیم، ما اهانت نکردیم، ما با منطق حرکت کردیم، با منطق رفتار کردیم.»
این اظهارات در حالی از سوی آقای روحانی بیان شده است که به نظر می رسد در حکم گزاره ی «آزموده را آزمودن خطاست» می توان از هم اکنون نتیجه مذاکره با امریکا در شرایط فعلی را پیش بینی کرد؛ کما اینکه این اولین بار نیست که طی 35 سال گذشته، جمهوری اسلامی خواسته تا با رفع شبهه در این باره، به گفتگویی سازنده توام با حفظ عزت خود با طرف مقابل اقدام کند، اما در طول این مدت هر کجا اعتماد به طرف مقابل صورت گرفته است، امریکایی ها به گونه ای دیگر پاسخ داده اند.
نمونه اول: عقب نشینی های بدون دستاورد هسته ای در دولت اصلاحات
به عنوان مثال در دوره تصدی شورای عالی امنیت ملی توسط آقای روحانی در دولت اصلاحات، عقب نشینی های پی در پی تیم مذاکره کننده ایران عملا منجر به جری تر شدن طرف مقابل و متوقف شدن فعالیت های هسته ای ایران گردید، روندی که به جای اعتماد سازی میان طرفین، در عمل منجر به اعتماد زدایی بیشتری از سوی غرب امریکا نزد ایرانی ها گردید تا آنجا که رهبر معظم انقلاب در سال 86 با اشاره به این موضوع فرمودند:
«این فرایند عقب نشینی البتّه برای ما یک فایده ای هم داشت. اینکه خودمان هم وعده ها و حرف های رقبای غربی و اروپایی را تجربه کردیم و هم افکار عمومی دنیا تجربه کرد. لکن عقب نشینی بود دیگر ... من همان وقت در جلسه مسئولین گفتم اگر چنان چه بخواهند به این روند مطالبه پی در پی ادامه بدهند، من خودم وارد میدان می شوم. همین کار را هم کردم. بنده گفتم که این روند عقب نشینی باید متوقّف و تبدیل شود به روند پیشروی و اوّلین قدمش هم باید در آن دولتی انجام بگیرد که این عقب نشینی در آن دولت انجام گرفت و همین کار هم شد.»
نمونه دوم: بیانیه تهران در دولت احمدی نژاد و قولی که امریکایی ها کمتر از یک ماه زیر آن زدند
اما این تنها برهه ای نبود که ایران صداقت امریکایی ها را مورد آزمون قرار داد، بلکه در سال 89 نیز بیانیه تهران در حالی میان ایران، ترکیه و برزیل منعقد شد که در واقع ایران، با اعتماد به قول امریکا به ترکیه و برزیل، پذیرفت که 1200 کیلوگرم اورانیوم کمتر غنی شده در ترکیه به امانت بگذارد و در طرف مقابل نیز با وساطت برزیل و ترکیه 120 کیلوگرم اورانیوم مورد نیاز رآکتور تهران را ظرف یک سال به جمهوری اسلامی تحویل دهد.
اما این توافقنامه نیز عمر درازی نداشت چرا که امریکایی ها نه تنها هیچ حسن نیت و اراده ای برای حل موضوع پرونده هسته ایران نداشتند بلکه علیرغم پذیرفتن اولیه این موضوع، به فاصله یک ماه بعد در خرداد 89 دور جدیدی از تحریم ها علیه ایران را اعمال کردند، تحریم هایی که هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت امریکا درباره آنها گفت: «گمان می‌کنم منصفانه است (که بگويم) اين تحريم‌ها مهمترين تحريم‌هايی است که ايران تا کنون با آن روبه‌رو شده است.»
این مساله در نخستین روز سال 92 نیز مورد اشاره رهبر معظم انقلاب قرار گرفت و ایشان در جمع زوار حرم رضوی علیه السلام فرمودند:
«اين غنى سازى بيست درصد، همان چيزى است كه در سال 89 آمريكائى ها و ديگران براى توليد آن شرط گذاشتند. ما ميبايد براى مركز اتمىِ آزمايشگاهى تهران كه مال راديوداروهاست، اورانيوم غنى شده ى بيست درصد تهيه ميكرديم؛ چون سوخت بيست درصدمان تمام شده بود. آنها براى اين كار شرط گذاشتند و گفتند بايد اورانيومى را كه توليد كرده ايد، خارج بفرستيد؛ اما ما قبول نكرديم. آمريكائى ها دولت برزيل و دولت تركيه را واسطه كردند كه با ما صحبت كنند، ميانه را بگيرند؛ چيزى مورد توافق به وجود بيايد. ما قبول كرديم. مسئولين تركيه، مسئولين برزيل به اينجا آمدند و با رئيس جمهور ما نشستند بحث كردند، صحبت كردند و يك نوشته اى را امضاء كردند. بعد كه اين توافقنامه امضاء شد، آمريكائى ها زدند زير قولشان! آنها نميخواستند اين قرارداد امضاء بشود؛ ميخواستند امتياز زيادى بگيرند، زورگوئى كنند، باج بگيرند. به خاطر بدقولى اى كه آمريكائى ها كردند، دولت برزيل و دولت تركيه پيش ما شرمنده شدند. ماجراى اين بيست درصد اين است. »
حال به نظر می رسد اصرار رییس جمهور جدید برای اعتماد سازی و آزمون مجدد حسن نیت امریکایی ها در قبال جمهوری اسلامی ایران، چندان منطقی به نظر نمی رسد اما با این حال می توان با توجه به تغییر شرایط داخلی و بین المللی از موضعی خوش بینانه به سخنان اخیر آقای روحانی نگاه کرد و انتظار داشت تا برای چندمین بار، ایران صداقت و حسن نیت امریکایی ها را به آزمون بگذارد.
اما نکته مهم آنجاست که این اعتمادسازی و سنجش طرف مقابل تا چه زمانی قرار است ادامه داشته باشد. قطعا تیم سیاست خارجی دولت نیز به این امر معتقدند که سنجش حسن نیت طرف مقابل نباید به هیچ عنوان به ابزاری برای خرید زمان از سوی امریکا و طرف غربی تبدیل شود و همانطورکه رییس جمهور نیز هفته گذشته در مصاحبه با روزنامه واشنگتن پست اعلام کرد، بازه زمانی این جلب اعتماد و آزمودن حسن نیت، با تاکید بر حل موضوع هسته ای ایران در 3 تا 6 ماه خواهد بود.
بر این اساس لازم است برای حل این مساله یک بازه زمانی مشخص تعیین شود تا در صورتی که در آن دوره زمانی مشخص شده، امریکا و غرب در صدد کارشکنی های جدید بر آمدند، جمهوری اسلامی ضمن اتمام حجت با دنیا، از مسیر دیگری حقوق حقه ی خویش را پیگیری کند.
گفتنی است در این باره رییس جمهور به واشنگتن پست گفته بود: «تنها راه برای حرکت در مسیر حل مسئله هسته ای ایران، تعیین چارچوب زمانی برای مذاکرات هسته ای است و اینکه این مدت زمان، کوتاه باشد ... یران معتقد است که این مدت زمان، سه ماهه است. اگر 6 ماهه هم باشد مناسب است. این موضوع چند ماهه و نه چند ساله حل می شود.»
در پایان باید گفت بار دیگر افکار عمومی دنیا منتظر است تا نتیجه انعطاف ایران جهت حل موضوع هسته ای و اقدام متقابل امریکایی ها را به نظاره بنشیند، آیا باز هم تجارب گذشته تکرار خواهد شد یا این بار امریکایی ها حقوق بدیهی مردم ایران در دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای را به رسمیت خواهند شناخت؟ اگر قرار باشد بر مبنای مواضع اخیر مقامات ارشد دولت امریکا به این سوال پاسخ دهیم، می توان گفت در همین چند روز اولیه پس از مذاکره تلفنی روسای جمهور ایران و امریکا نیز پاسخ این پرسش به روشنی اعلام شده است، وندی شرمن معاون وزیر خارجه امریکا از مخالفت مقامات ارشد دولت امریکا با غنی سازی اورانیوم توسط ایران و احتمال افزایش تحریم ها سخن می گوید، اوباما نیز بر روی میز بودن گزینه نظامی علیه ایران بر روی میز همچنان تاکید دارد؛ اما باز هم باید منتظر بود و به نظاره نشست، شاید این بار نه فقط با امریکا و افکار عمومی در جهان، بلکه باید با بسیاری از «خوشبینان داخلی» نیز اتمام حجت حاصل شود و بهانه ای باقی نماند.
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها : نگاهی خوشبینانه, اظهارات رییس جمهور, امیر حسین ثابتی, جمع نمایندگان مجلس, اظهارات مهم روحانی نمایندگان, ,
توسط : 