آمار
وب سایت:
در دسامبر 2011 شورای روابط خارجی امریکا گزارشی با عنوان عربستان در خاورمیانه جدید را منتشرکرد. در مقدمه این گزارش آمده است« بی شک هیچ متحدی همچون عربستان برای آمریکا نمی شود؛ کشوری که حکومتش پادشاهی و ازنظر اجتماعی به شد محافظه کار است، اسلام تند و متعصب را ترویج می دهد و زادگاه اسامه بن لادن و پانزده تن از تروریست های یازده سپتامبر است.»به گزارش بی باک به نقل از 598، در دسامبر 2011 شورای روابط خارجی امریکا گزارشی با عنوان عربستان در خاورمیانه جدید را منتشرکرد. در مقدمه این گزارش آمده است« بی شک هیچ متحدی همچون عربستان برای آمریکا نمی شود؛ کشوری که حکومتش پادشاهی و ازنظر اجتمعاعی به شد محافظه کار است، اسلام تند و متعصب را ترویج می دهد و زادگاه اسامه بن لادن و پانزده تن از تروریست های یازده سپتامبر است.»
در نتیجه نمی توان متحدی را این چنین بهتر درک کرد. بسیاری از سیاستگذاران آمریکایی براین باورند حکومت عربستان علی رغم ثبات داخلی اش در خاورمیانه، حکومتی شکننده است. درجولای 2011 یکی از کارکنان کنگره آمریکا عربستان را ینطور توصیف کرد :" کشوری بی ثبات در منطقه ای بی ثبات". لیکن این کشور عربی آنچنان تحت تأثیر تحولات منطقه درسال2011 قرارنگرفته است.
بسیاری از کسانی که فکرمی کنند امور داخلی این کشور بی ثبات است به طور متناقض گونه ای آن را کشوری بسیار قدرتمند می دانند، تا جایی که این کشور را ضد انقلاب در مقابل خیزش های منطقه می دانند. رویکرد ضد انقلابی این کشور بیسار تعجب برانگیز است ناتو را در حمله به لیبی پشتیبانی می کند، مذاکرات انتقال قدرت در یمن را با موفقیت انجام می دهد سرکوب تضاهرات سوریه توسط حکومت بشار اسد را به شدت محکوم می کند و زمان سقوط متحد خود حسنی مبارک با آن قدرت فراوان ضعیف عمل کرد.
چند گانه عمل کردن این کشور در حاشیه تغییرات داخلی حکومت ها واعمال قدرت در خاورمیانه و فراتراز آن، رویکر جدیدی نیست. ناظران و سیاستمداران غربی سقوط حکومت عربستان را پیش از شصت سال است که پیش بینی می کنند. مرگ عبدالعزیز بین سعود بنیان گذار حکومت عربستان در سال 1953 فروپاشی این سرزمین را در ذهن تداعی می بخشید.
چالش های ناسیونالیسم عربی توسط جمال عبد الناصر در اواخر ده 50 و اوایل ده60 فروپاشی این حکومت را بیش از پیش نشان می داد. سقوط شاه ایران در سال 1979 سیلی از گمانه ها را در اذهان به راه انداخت که شمارش معکوس روزهای پایانی سلطنت در کشورهای عربی آغاز شده است. کسانی که عربستان سعودی را رهبر حرکت ضد انقلابی منطقه می دانند، می دانند که این کشور می تواند شعله های خیزش های منطقه را فرونشاند و براین باور نیز هستند که ریاض اگر نگوییم مرکز قدرت جهانی هست- مرکز قدرت منطقه پس از تحریم های نفتی در سال 1973 و محور شرارت به دلیل تروتیج اسلامی سیاسی در پی حوادث 11 سپتامبر است.»
این گزارش به ثبات حکومت عربستان، سیاستهای منطقه ای عربستان در آستانه خیزشهای منطقه و روابط عربستان با ایالات متحده را می پردازد.
نویسنده در این گزارش امنیت منطقه، مبارزه با تروریسیم و منع گسترش سلاح های هسته ای را مهمترین اولویتهای ایالات متحده می داند و در پایان بیان می کند که« هم عربستان به ایالات متحده نیازمند است و هم ایالات متحده به عربستان. هرچند که روابط عربستان و ایالات متحده پایه و اساس تاریخی ندارد، اما هر دو دارای منافع مشترکی می-باشند. اگر واشنگتن اطمینان پیدا کند که عربستان سعودی در امور داخلی خود شکننده نیست و اینکه از قدرت بسیار مهم اما محدودی در خصوص تأثر گذاشتن بر تحولات منطقه دارد، مبنای واقع بینانه ای را برای معامله با ریاض خواهد داشت.»
مترجم: رضا حسن زاده
در نتیجه نمی توان متحدی را این چنین بهتر درک کرد. بسیاری از سیاستگذاران آمریکایی براین باورند حکومت عربستان علی رغم ثبات داخلی اش در خاورمیانه، حکومتی شکننده است. درجولای 2011 یکی از کارکنان کنگره آمریکا عربستان را ینطور توصیف کرد :" کشوری بی ثبات در منطقه ای بی ثبات". لیکن این کشور عربی آنچنان تحت تأثیر تحولات منطقه درسال2011 قرارنگرفته است.
بسیاری از کسانی که فکرمی کنند امور داخلی این کشور بی ثبات است به طور متناقض گونه ای آن را کشوری بسیار قدرتمند می دانند، تا جایی که این کشور را ضد انقلاب در مقابل خیزش های منطقه می دانند. رویکرد ضد انقلابی این کشور بیسار تعجب برانگیز است ناتو را در حمله به لیبی پشتیبانی می کند، مذاکرات انتقال قدرت در یمن را با موفقیت انجام می دهد سرکوب تضاهرات سوریه توسط حکومت بشار اسد را به شدت محکوم می کند و زمان سقوط متحد خود حسنی مبارک با آن قدرت فراوان ضعیف عمل کرد.
چند گانه عمل کردن این کشور در حاشیه تغییرات داخلی حکومت ها واعمال قدرت در خاورمیانه و فراتراز آن، رویکر جدیدی نیست. ناظران و سیاستمداران غربی سقوط حکومت عربستان را پیش از شصت سال است که پیش بینی می کنند. مرگ عبدالعزیز بین سعود بنیان گذار حکومت عربستان در سال 1953 فروپاشی این سرزمین را در ذهن تداعی می بخشید.
چالش های ناسیونالیسم عربی توسط جمال عبد الناصر در اواخر ده 50 و اوایل ده60 فروپاشی این حکومت را بیش از پیش نشان می داد. سقوط شاه ایران در سال 1979 سیلی از گمانه ها را در اذهان به راه انداخت که شمارش معکوس روزهای پایانی سلطنت در کشورهای عربی آغاز شده است. کسانی که عربستان سعودی را رهبر حرکت ضد انقلابی منطقه می دانند، می دانند که این کشور می تواند شعله های خیزش های منطقه را فرونشاند و براین باور نیز هستند که ریاض اگر نگوییم مرکز قدرت جهانی هست- مرکز قدرت منطقه پس از تحریم های نفتی در سال 1973 و محور شرارت به دلیل تروتیج اسلامی سیاسی در پی حوادث 11 سپتامبر است.»
این گزارش به ثبات حکومت عربستان، سیاستهای منطقه ای عربستان در آستانه خیزشهای منطقه و روابط عربستان با ایالات متحده را می پردازد.
نویسنده در این گزارش امنیت منطقه، مبارزه با تروریسیم و منع گسترش سلاح های هسته ای را مهمترین اولویتهای ایالات متحده می داند و در پایان بیان می کند که« هم عربستان به ایالات متحده نیازمند است و هم ایالات متحده به عربستان. هرچند که روابط عربستان و ایالات متحده پایه و اساس تاریخی ندارد، اما هر دو دارای منافع مشترکی می-باشند. اگر واشنگتن اطمینان پیدا کند که عربستان سعودی در امور داخلی خود شکننده نیست و اینکه از قدرت بسیار مهم اما محدودی در خصوص تأثر گذاشتن بر تحولات منطقه دارد، مبنای واقع بینانه ای را برای معامله با ریاض خواهد داشت.»
مترجم: رضا حسن زاده
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها : گزارش آمریکا, نقش عربستان, مقابله با خیزش ها, خیزش های منطقه, خاورمیانه جدید, ,
توسط : 