آمار
وب سایت:
پخش شهرآورد، تنها اتفاق خوشایند روز اول برج میلاد است. البته این بی‌سابقه‌ترین اتفاق در تاریخ برگزاری جشنواره‌های سینمایی جهان است، اینکه در سالن منتقدین و روزنامه‌نگاران یک جشنواره سینمایی، مسابقه مستقیم فوتبال پخش کنند، اما اگر این هم نبود، سخت می‌شد فیلم‌های ضعیف روز اول را تحمل کرد.
البته در بین فیلم‌ها شاهد پخش یک فیلم کودک خوب بودیم، ولی باز انتخابش به عنوان فیلم افتتاحیه کمی بدسلیقگی را به ذهن متبادر می‌کند. به فیلم‌های دارای ارزش در مطالب جداگانه‌ای خواهیم پرداخت، ولی این هم چند خط کوتاه است در مورد هر فیلم تا فضای کلی کار را به دست دهد.
سلام بر فرشتگان: اوج‌گیری دوباره سینمای کودک
درباره «سلام بر فرشتگان» در مطالب مجزایی بیشتر خواهیم گفت، اما در این‌جا همین‌قدر بگويیم که این یکی از مهم‌ترین دستاوردهای معاونت سینمایی دولت دهم است که می‌تواند تا سال‌ها به آن ببالد و به خاطرش سرش را بالا بگیرد؛ اوج‌گیری دوباره سینمای کودک.
این یک اتفاق فرخنده است که بعد از سال‌ها، فیلم‌های کودک به جز جشنواره فیلم کودک و نوجوان، در مهم‌ترین جشنواره سینمایی کشور؛ جشنواره فجر، هم حضور دارند و با مهم‌ترین آثار سال آینده سینمای ایران رقابت می‌کنند و مهم‌تر اینکه در میان این آثار، هم میدان را به راحتی واگذار نمی‌کنند و دیده می‌شوند و مورد تشویق قرار می‌گیرند.
تلفن همراه رئیس‌جمهور: مضحک‌ترین فیلم سیاسی تاریخ سینمای ایران!
با چنان اثر ضعیف و بی‌سر و تهی طرفیم که به سختی می‌توان به نقد و بررسی‌اش پرداخت. «تلفن همراه رئیس جمهور» قطعا تا سالیان دراز لقب «مضحک‌ترین فیلم سیاسی تاریخ سینمای ایران» را با خود به همراه خواهد داشت. چطور می‌شود در یک فیلم به تمام مشکلات جامعه پرداخت؟ از بازداشت‌های سیاسی بگیرید تا مشکلات مالی و اختلاس سه هزار میلیاردی و مشکلات ترنس‌ها و... آن‌هم با سرهم کردن یک سری اس‌ام‌اس تکراری. جالب است که سازندگان فیلم خواسته‌اند فیلم ملودرام بسازند و تماشاگران همه گمان کرده‌اند که این یک فیلم کمدی‌ست! دوستان معاونت سینمایی درهای ساخت فیلم سیاسی را آن‌قدر باز گذاشته‌اند که این شاخه از سینما دارد تبدیل به یک دکان برای کاسبی یک عده مي‌شود.
با تمام این حرف‌ها اما اکران چنین فیلم‌هایی یک نکته مهم را بیان می‌کند و آن اینکه فیلم‌فارسی‌سازی مثل علی عطشانی فیلم سیاسی مورد نظر يك گروه خاص را می‌سازد! جالب است که آقایان یونسی و هادی خامنه‌ای هم در زمان اکران فیلم در سالن حضور دارند و این نشان می‌دهد که حساب ویژه‌ای روی چنین فیلم مضحکی باز کرده‌اند!
یک سطر واقعیت: یک تله‌فیلم درجه 2
قبل از آغاز جشنواره هم می‌دانستیم که با فیلم‌های ضعیفی طرف خواهیم بود، ولی کیفیت برخی از فیلم‌ها از کیفیت یک فیلم تلویزیونی درجه 2 هم فراتر نمی‌رود. مطلبی که در مورد «تلفن همراه رئیس جمهور» گفتیم برای دومین ساخته علی وزیریان هم صدق می‌کند، ظاهرا ساخت فیلم سیاسی شده دکان یک عده برای کاسبی. چه‌طور می‌شود کسی که می‌خواهد هر دو طیف شبه‌روشنفکر و حزب‌اللهی را از خود راضی نگه دارد، فیلم سیاسی بسازد؟ چنین فیلمی نتیجه‌اش قطعا چیزی می‌شود در مایه‌های «یک سطر واقعیت». کاش حداقل تکلیف فیلم‌ساز با خودش مشخص بود و حداقل شعوری هم برای مخاطب قائل بود.
پرواز بادبادک‌ها: چرا چنین فیلمی در جشنواره هست؟!
چیز زیادی نمی‌شود گفت. خیلی از کسانی که برای تماشای فیلم آمده‌اند، در اواسط فیلم از سالن خارج می‌شوند. فقط می‌توان پرسید چرا چنین فیلمی در جشنواره هست؟ کمیت اين‌قدر برای برگزارکنندگان مهم است؟
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها : شهرآورد, اتفاق مهم, روز اول, سالن مطبوعات, روی خط جشنواره سی‌ام, سلام بر فرشتگان, تلفن همراه رئیس جمهور, مضحک‌ترین فیلم سیاسی, یک سطر واقعیت, ,
توسط : 