در طول سه ملاقات اخیر جفری فیلتمن معاون سابق وزیر امورخارجه آمریکا در لبنان، وی در جمع متحدان خود در بین جریان  14 مارس، بر یک نکته پافشاری می کرد که مفادش این بود : «در این برهه از زمان آمریکا فقط یک گزینه برای لبنان دارد و آن، انزوای سیاسی حزب الله آن است.» 

سخن فیلتمن در ملاقات اولش که بعد از تشکیل حکومت نجیب میقاتی در جمع عده ای از شخصیت های گروه  14 مارس  در منزل سعد حریری در منطقه ابوجمیل گفته شده بود هنوز در خاطر حاضرین باقی مانده است . فیلتمن در این ملاقات در شرح این نظریه سخن گفت و مثال های مفصلی برای چگونگی اجرای آن بیان کرد. این طرح برای حاضرین، جدید بود. به همین دلیل با توجه به جدید بودن طرح، فیلتمن توضیحات بیشتری برای حاضرین جلسه داد. سپس فیلتمن بازگشت و در ملاقات های دیگرش نیز با تعیین دستورالعملهای آینده، بر آن طرح تأکید نمود.

به گفته یکی از حاضرین در آن جلسه، برخی از حاضرین، از ضرورت پشتیبانی واشنگتن از طرح ساقط کردن چیزی که آنرا «حکومت حزب الله در لبنان» و بر ضرورت حمایت آمریکا از  به حکومت رسیدن گروه 14 مارس و جلوگیری از سلطه حزب الله بر مناصب دولتی تأکید کردند. 

فیلتمن پاسخ داده بود که «اینکه گروه 14 مارس به حکومت بازگردند چیزی به واقعیت موجود اضافه نمی کند. فلذا، مطلوب این است که در مسیر طرح انزوای حزب الله حرکت شود.» و در ادامه به این نکته  اشاره کرد که در خلال دیدارهایش از برخی کشورهای عربی همپیمان واشنگتن احساس کرده است که آن ها [به دلایل مختلف] تمایلی برای بازگشت جریان 14 مارس به حکومت ندارند.

فیلتمن نظر واشنگتن و هم پیمانان منطقه ای عرب و غیرعربش را برای اجرای سیاست «منزوی ساختن حزب الله» چنین تشریح کرد: «باید کاری کنیم که حزب الله در لبنان بدون هم پیمان بشود. باید آن را در دستیابی به اهدافش ناتوان کرده و در داخل لبنان محاصره اش کرد. این کار ما را از راه انداختن جنگ و قرار دادن کشور در معرض ناآرامی بی نیاز می سازد؛ و نقش یگانه 14 مارس در این مرحله تسهیل این عملیات و مشارکت در تاکتیک های سیاسی برای رسیدن به این هدف است.»

فیلتمن سخن خود را ادامه داد تا به نقطه ای رسید که حاضران، آن را «پیشنهادی غیر مترقبه» توصیف کردند. مفاد این پیشنهاد این بود: «به نظر من حزب الله بوسیله هم پیمانی هایی فرصت طلبانه و شکننده، احاطه شده است. بنابراین دچار فروپاشی ساختن این هم پیمانی ها، ساده است.» 

فیلتمن به این مسئله نیز اشاره کرد که آغوش واشنگتن در این مرحله برای همه نیروهای لبنانی در راستای «تاکتیک منزوی ساختن حزب الله» باز خواهد بود و واشنگتن طی سیگنال های واضحی برای متحدان حزب الله خواهد فرستاد مبنی بر اینکه قطعاً آغوش آمریکا به روی هم پیمانان حزب الله بسته نیست به شرط آنکه آنها تصمیم بگیرند از قایق حزب الله (که[به زعم او] به دلیل حتمیت سقوط همپیمان استراتژیکش در دمشق، در حال غرق شدن است)پائین بپرند.

و جلوی چشم های از تعجب گرد شده حاضران، فیلتمن آنها را اینطور مورد خطاب قرار داد: «حتی به ژنرال میشل عون هم این پیام فرستاده خواهد شد و که اگر عون تصمیم گرفت هم پیمانی سیاسی اش با حزب الله را به هم بزند و به صفوف شما منتقل شود – حالا تحت عنوان مسئله انتخاباتی یا غیره- یا تصمیم گرفت موضعی بر خلاف تفاهم نامه سیاسی اش با حزب الله اتخاذ کند، شما 14 مارسی ها باید آماده باشید او را به صف خود وارد کنید.»

بزرگان 14 مارس، مخصوصاً مسیحیان آنها، بعد از این جلسه بسیار دلخور بودند. آنها از فیلتمن انتظار داشتند مژده نزدیکی زمان بازگشت آنها به حکومت را بدهد اما در عوض وی از آنها خواست تا به میشل عون پاداش دهند و همه تلاششان را برای دلجویی از ژنرال انجام دهند. در همان وقت یکی از آنها در این باره می گفت: «آیا این معقول است که این ما باشیم که برای تحقق اهداف آمریکا در لبنان تلاش کنیم و قربانی بدهیم و آن وقت، فیلتمن بیاید و به ما بگوید اگر عون تصمیم بگیرد از نظر سیاسی از حزب الله دوری گزیند، ما باید از سهم خود در حکومت به او پاداش بدهیم؟» 

یکی از بزرگان مسیحی هم در همان وقت و برای فریب شخصیت بزرگی چون عون، در توضیح سخن فیلتمن گفت: «اگر ژنرال عون به پایگاه های ما بیاید، ما که نمی توانیم در را به رویش باز نکنیم.» 

در همان وقت، برخی ها به دیدگاه انزوای حزب الله در لبنان، اصطلاح « طرح فیلتمن» را اطلاق نمودند. آنها از فیلتمن نقل می کردند که طرح او، دو بخش دارد: اول تلاش برای «ایجاد شرایط انزوای حزب الله» و دوم «جداکردن هم پیمان حزب الله و ایجاد محاصره سیاسی در سطح داخلی برایش.»

برایبخش مربوط به «ایجاد شرایط انزوا»، در درجه اول، جذب میشل عون اهمیت دارد نه ولید جنبلاط. برخورد بین عون و سید حسن نصرالله هم مورد نظر نیست. فیلتمن عمق علاقه این دو به یکدیگر را می داند و همچنین چیزی که از میشل عون می خواهد این نیست که در مقابل جریان مقاومت و سلاح حزب الله، تبدیل به سمیر جعجع دوم بشود؛ چرا که حل این مسئله، داخلی نیست. در عوض، مطلوب این است شرایطی ایجاد شود که میشل عون وارد یک فضای سیاسی دیگر شود و منافع سیاسی خود را در محیطی به جز محیط همراهی با حزب الله ببیند. اینجا لازم است این تحول را مطابق با راهکارهایی، عملیاتی شود. مهمترین این راهکارها، آماده ساختن شرایط سیاسی در لبنان است به نحوی است که عون مصلحت سیاسی خودش را در یک محیط دیگرب جز محیط همراهی با حزب الله ببیند و باید این طور نشان داده شود که باقی ماندنش در جایی که الان هست، موجب خفقگی سیاسی اش می شود.

یک فرد مطلع درباره ی اصل فیلتمن، خاطر نشان می کند که میشل عون حالا اینطور دریافته است که دولت نجیب میقاتی بر ضد مصالح جریان 8 مارس عمل می کند و در عین حال، هم پیمانان عون در این حکومت [یعنی امل و حزب الله و برخی گروه های دیگر] با توجه به شرایط و محاسبات راجع به شرایط منطقه، مسیر صبر را در قبال اقدامات دولت میقاتی در پیش گرفته اند. حالا عون کم کم دارد در می یابد که در نتیجه انباشته شدن اشتباهات (که در این اشتباهات، متحدان عون در حکومت، هم شریک هستند) و همچنین به دلیل قصد بعضی از نیروهای داخلی که می خواهند تجربه حکومت 8 مارس را به شکست بکشانند، اگر او در انتخابات پارلمانی 2013 ، با شعارهای فعلی وارد میدان شود نه تنها نخواهد توانست اکثریت نمایندگان مسیحی پارلمان را به دست آورد بلکه حتی در این امر کاهش قابل توجهی را نیز خواهد داشت.

باید گفت شرایطی که عون را به اینجا رسانده است،  خود به خود ایجاد نشده است بلکه این شرایط به سبب همان اقداماتی است که برای «ایجاد شرایط انزوای حزب الله» صورت گرفته است.

در همین راستا، گفتنی است که شاخص ترین اقدامی که جهت در تنگنا قراردادن میشل عون برای تغییر دیدگاهش نسبت به جریان 8 مارس وجود دارد، همان استمرار تزریق کمک های مالی و اقتصادی برخی کشورهای خلیج فارس به گروه «القوات اللبنانیه» [1] می باشد. در حالیکه این کمک ها نسبت به سایر گروه های «جریان 14 مارس» قطع گردیده است. هدف از این قضیه، تقویت قدرت انتخاباتی «سمیر جعجع» در بین مسیحیان است  و اینکه به میشل عون فهمانده شود که در انتخابات پارلمانی آینده دچار مشکل خواهد شد و برای حل این مشکل تنها یک گزینه در پیش رو دارد و آن این است که اقداماتی انجام دهد تا شرایط و فضای انتخاباتی سال 2005 تکرار شود؛ چرا که عون در آن انتخابات شعار اصلی خود را مقابله ی مسیحیان با گروه های چهارگانه اسلامی قرار داده بود و اعلام می کرد که گروه های چهارگانه اسلامی [2] قصد به حاشیه بردن سیاسی مسیحیان را دارند. و این شعار نقش اساسی داشت که عون به اکثریت رأی مسیحیان دست پیدا کرده و پیروزی قاطعی کسب کند.

همان فرد مطلع، اشاره می کند که با در نظر گرفتن اقدامات اجرایی برای «طرح فیلتمن» چندان عجیب نیست که با وجود اختلافات فراوان چرا همه نیروی های مسیحی از دسیسه چینی بر ضد عون دست کشیدند و مسیحی دور او را -در قضیه میاومین که اخیرا رخ داده- گرفته اند تا به وی بفهمانند که بازگشت به شرایط انتخابات سال 2005 برای ما مقبول است اما این بار باید بر ضد گروه های دوگانه شیعی [3] و مخصوصاً حزب الله قرار بگیری. و این همان هدف طرح فیلتمن برای انزوای حزب الله است .

دو هفته پیش، یک منبع امنیتی مطلع از پشت پرده بین المللی ماجراهای لبنان به یک منبع سیاسی گفته است که «آنچه در لبنان مشاهده می شود شبیه به یک انقلاب کوچک است، اما هنوز روشن نیست که بر ضد چه کسی است. اما بر ضد هر کس که باشد، ساده نخواهد بود.»

 

پی نوشت ها :

1- منظور از «القوات اللبنانبه» همان گروهی از جریان 14 مارس است که با چهره شاخصی همچون «سمیر جعجع» شناخته می شود و به دلیل مسیحی بودن، رقیب اصلی گروه عون در رقابتهای انتخاباتی محسوب می گردد.

2- احتمالا منظور، حزب الله، امل، جریان درزی جنبلاط و جریان سنی حریری است.

3- حزب الله و امل

 

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: