آمار
وب سایت:
پانزده سال از هشدار مقام معظم رهبري گذشت
هديه اتومبيل‌هاي سيصد ميليوني بعنوان اشانتيون قراردادهاي ميلياردي فوتباليست‌ها، برگزاري حراج آثار هنري با رقم‌هاي چند ده ميليوني، فروش خانه‌هاي چند صد متري با قيمتهاي ميلياردي در شمال شهر تهران، قيمت سيصد هزارتوماني يك پرس غذا در رستوران برج ميلاد و... تنها بخشي از خبرهايي هستند كه وقتي به گوش مردم مي خورند عبارت «مرفهان بي درد» را در اذهان آنها تداعي مي كنند. «مرفهان»ي كه دغدغه هاي آنها حول و حوش مد جديد لباس، جديدترين گوشي موبايل، آخرين مدل ماشين و خوش آب و هواترين جا براي گذراندن تعطيلات پرسه مي زند؛ و مستضعفان جهان كه هيچ، حتي سخن گفتن از مردمي كه هر روز چند كيلومتر آنطرف تر خانه آنها زندگي متفاوتي دارند، «درد»ي در آنها ايجاد نمي كند.
كليدواژه اي كه گم شد
كليدواژه «مرفهان بي درد» بارها در بيانات امام خميني(ره) و مقام معظم رهبري(ع) ديده و شنيده شده است. نمونه اش 25 تير ماه سال 76 كه مقام معظم رهبري در ديار با جمعي از فرماندهان نيروي انتظامي فرمودند:
«كسانى هستند كه تلاش مى‌كنند و حقيقتاً در صدد اين هستند كه طبقه ممتازه جديدى در نظام جمهورى اسلامى به وجود آورند. به خاطر انتخابها و انتصابها و زرنگيها و دست و پاداريها و مشرف بودن بر مراكز ثروت، و از طريق نامشروعى كه با زرنگى آن را ياد گرفته‌اند، به اموال عمومى دست بيندازند و يك طبقه‌اى جديد - طبقه ممتازان و مرفّهان بى‌درد- درست كنند. نظام اسلامى، با مرفّهان بى‌درد و معارض و مخل، آن‌طور برخورد سختى كرد؛ حال از درون شكم نظام اسلامى، يك طبقه مرفّه بى‌درد جديد طلوع كند! مگر اين شدنى است؟! به فضل پروردگار، مخلصان انقلاب و اسلام نخواهند گذاشت كه چنين انحرافهاى بزرگى به وجود آيد.»
نكته اي كه در اين سخن وجود دارد و قابل توجه و تامل است آنجاست كه ايشان نسبت به طلوع اين «مرفهان بي درد» از «درون شكم نظام اسلامى» هشدار مي دهند. پارادوكسي كه اين روزها كم و بيش شاهد سر بر آوردن آنها از اين سو و آن سوي كشورمان هستيم. اين تولد از درون نظام از آنجا خطرناك است كه در ظاهر با انقلاب سر جنگ ندارد، براي امام بزرگداشت برگزار مي كند، دهه فجر را گرامي مي دارد، و خود را به شدت انقلابي مي‌داند و از اين رهگذر مرزهاي موجود ميان انساني كه قرار بوده است پرورش يافته مكتب انقلاب امام باشد با غير او را از ميان بر مي‌دارد و يا حداقل گنگ و مبهم مي كند.
خطر ديگر اين زايش از درون نظام، آن است كه كم‌كم برآوردن نيازهاي اين قشر جزو وظايف نظام و مسئولان قرار مي گيرد. در اين صورت هيچ اشكالي ندارد تا رستوران گردان برج ميلاد براي يك پرس غذا نزديك 280 هزارتومان پول بگيرد يا اتومبيل يك ميلياردي به كشور وارد شود. هر كس هم كه چنين تمكن مالي ندارد مي تواند فلافل بخورد و از مترو استفاده كند!
اين يك خطر فرهنگي است
بايد توجه داشت اين طبقه جديد حتما برخورداري هاي اقتصادي متمايزي دارد اما بيش از آنكه يك طبقه اقتصادي باشد، داراي شاخصه هاي فرهنگي است. فرهنگ رفاه زدگي و بي دردي اگرچه با تلاش براي دست يابي هرچه بيشتر به امكانات اقتصادي و رفاهي قرابتي ديرينه دارد اما الزاما با آن همراه نيست؛ چه آنكه ديده مي شود افرادي را كه خيلي هم از نظر اقتصادي وضعيت ويژه اي ندارند اما از مصاديق تام و تمام «مرفهان بي درد» هستند. كساني كه مي توان با كمي اغماض آنها را با نام «طبقه متوسط شهري» خواند.
فرهنگ و سبك زندگي اين قشر همان چيزي است كه امروز در اكثر رسانه هاي كشور ديده مي شود و متاسفانه رسانه ملي هم از اين قاعده مستثني نيست. اخباري كه بر صدر اكثر نشريات و سايتها نقش مي بندد و روز و شب يك خانواده كه در سينما و تلويزيون به تصوير در مي آيد همه نشان دهنده و تقويت كننده اين نوع زندگي است.
روزمرگي، بي خيالي، تلاش براي كسب هرچه بيشتر تمكن مالي، اهميت دادن به سرگرمي و محور بودن لذت را مي توان بعنوان مولفه هاي اين نوع زندگي نام برد. و با كمي دقت در فضاي فرهنگي هنري كشور و رسانه هاي مطرح مي توان دريافت كه همين مولفه ها هستند كه به خورد مخاطب داده مي شوند. مصرف گرايي افسارگسيخته اي كه در فضاهاي تبليغاتي شهري ديده مي شود آيا به اين فرهنگ دامن نمي زند؟ برنامه هاي عجيب و غريب آشپزي تلويزيون چطور؟
مگر مسئول و نماينده هم مرفه بي درد مي شود؟!
علاوه بر رسانه ها كه به گسترش فرهنگ «مرافهان بي درد» دامن مي زنند، رفتار مسئولان نيز در اين امر بسيار موثر است. وقتي نماينده هاي مجلس براي اسكان خود به خانه اي نياز دارند كه حداقل 100 ميليون تومان هزينه رهن آن است(و البته بعضي از نمايندگان هم به اين رقم اعتراض كرده و آن را كم مي دانند!) و يا رفتارهاي ديگري از اين دست آيا به اين فرهنگ دامن نمي زند؟ حال بگذريم از اينكه اصل افتادن مسئولان و نمايندگان در اين مسير مصداق بارز و واضح شكل گيري طبقه «مرفهان بي درد» از درون نظام است.
15 سال از يكي –و تنها يكي از- هشدارهاي مقام معظم رهبري درباره شكل گيري «طبقه ممتازان و مرفّهان بى‌درد» گذشته است. آيا مسئولان و متوليان فرهنگ كشور متوجه خطر عظيم اين طبقه هستند و يا آنكه طبق فرمايش حضرت آقا بايد چشم اميد به «مخلصان انقلاب و اسلام» داشت.
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها : مرفهان بي درد, درون نظام, هشدار رهبر, ,
توسط : 