به گزارش رجانیوز، پس از اعلام خبر تاسیس دانشگاه تهران 2 اعتراضات متعدد و مختلفی از سوی تشکل های دانشجویی مبنی بر غیرقانونی بودن و ضد عدالت بودن این اقدام صورت گرفت که با برخورد جدی بانیان این طرح مواجه شد.

 

بارزترین نکته ای که انتقادات را متوجه خود می کرد نحوه ی پذیرش دانشجو برای این واحد دانشگاهی بود که نه بر مبنای صلاحیت و شایستگی علمی، بلکه تنها بر مبنای استغنای مالی بود. بر مبنای خبر اعلام شده در سایت دانشگاه تهران، میزان شهریه ی ثابت برای گروه های آموزشی مختلف،بین دو میلیون و صد هزار تومان تا دو میلیون و هفتصد هزار تومان و شهریه ی متغیر برای هر واحد نظری دویست و بیست هزار تومان درنظر گرفته شده بود.

 

دکتر فرهاد رهبر که پیش از این با حمایت از طرح دانشجوی پولی، این اقدام را باعث شکسته شدن انحصاري دانشجوي پولي توسط دانشگاه آزاد دانسته بود در حمایت از طرح دانشگاه تهران 2 با بیان این که دانشگاه آزاد 25 سال است که با دریافت هزینه تحصیل از دانشجویان اداره می شود، گفت: ما برای بالابردن ظرفیت دانشگاه تهران و ممانعت از خروج سرمایه مادی و معنوی از کشور تصمیم به راه اندازی دوره های تحصیلات تکمیلی با هزینه دانشجو افتاده ایم.

 

اما دکتر رهبر و بانیان دانشگاه تهران 2 به این نکته توجه نکرده بودند که آیا این عدالت است که دانشگاه تهران به عنوان نماد آموزش عالی کشور، نه بر مبنای صلاحیت علمی داوطلبان، بلکه تنها بر مبنای پول و سرمایه دانشجو بپذیرد؟ و چرا دانشجویان با استعدادی که بنیه ی مالی آن چنانی ندارند باید پشت سد کنکور کارشناسی ارشد بمانند، ولی عده ای دیگر تنها به خاطر پولدار بودن و توان پرداخت شهریه های نجومی به دانشگاه مادر کشور راه یابند؟ و از سوی دیگر پذیرش دانشجویان در سطوح کاشناسی ارشد و دکترا بدون گزینش صلاحیت های علمی می تواند اعتبار علمی دانشگاه تهران به عنوان دانشگاه مادر را به شدت تنزل دهد.

 

 

مقام معظم رهبری در دیدار با اساتید دانشگاه ها در شهریور89 در رابطه با توسعه ی غیرهدفمند آموزش عالی می گویند:

 

 

با دقت در جوانب طرح دانشگاه تهران 2 می توان گفت که قطعا این طرح، مصداق بارز سخنان رهبر معظم انقلاب مبنی بر اتلاف مال و ضایع کردن منابع انسانی و توسعه ی غیر هدفمند است! چرا که نه ساختاری برای آن پیش بینی شده بود و نه مکانی برای آن در نظر گرفته شده بود! مسئولان دانشگاه تهران تنها با بیان این نکته که دانشگاه تهران سعی دارد با پولی کردن تحصیل، آن را از انحصار دانشگاه آزاد خارج کرده و فضا را رقابتی کند و برای جلوگیری از آسیب هایی مثل همخانه شدن دختران دانشجوی ایرانی درخارج از کشور با پسران؛ در یک اقدام خلق الساعه و شتاب زده تصمیم به "خلق ظرفیت" برای تحصیل هرچه بیشتر دانشجویان گرفته اند.

 

ظاهرا بانیان و عاملان این طرح از این نکته غفلت کرده اند که تبعیض تبعیض است،خواه انحصاری باشد و خواه رقابتی! و فراموش کرده اند این جمله ی امام خمینی(ره) را که "خدا نياورد آن روزي را كه سياست ما و سياست مسئولان كشور ما پشت كردن به دفاع از محرومان و روآوردن به حمايت از سرمايه‌دارها شود و اغنيا و ثروتمندان از اعتبار و عنايت بيشتري برخوردار بشوند. معاذالله كه اين با سيره و روش انبيا و اميرالمومنين و ائمه‌معصومين- عليهم السلام - سازگار نيست."

 

 

یکی دیگر از نکات نادیده گرفته شده در اساسنامه دانشگاه تهران 2، عدم محدودیت تاسیس شعبه ها متعدد این دانشگاه است.لازم به ذکر است که در تبصره ماده 3 اساسنامه دانشگاه تهران 2 آمده است: دانشگاه می تواند در نقاط مختلف داخل کشور،مراکز استان ها، مناطق ویژه اقتصادی و مناطق آزادی کشور،دهکده های دانش در سطح منطقه و خارج کشور شعبه دایر نماید."

 

با دقت در این نکته اینگونه برداشت می شود که در صورت اجرایی شدن این اصل اساسنامه، مناطق آزادی مثل کیش و ارس که دانشگاه تهران هم اکنون در آنها شعبه دارد تا چندسال دیگر هم دارای دانشگاه تهران شعبه ارس و کیش هستند و هم دارای دانشگاه تهران 2! و کم کم با گسترش این الگو و تاسیس شعبه های مختلف دانشگاه تهران 2 در مناطق مختلف، دانشگاه های استان ها و شهرهای مختلف به حاشیه رفته و دانشگاه تهران 2 از دانشگاه تهران گسترده تر می شود و امکانات دولتی آن هرچه بیشتر تحت عنوان "غیراتفاعی" مورد استفاده قرار می گیرد.

 

 

یکی از بزرگترین مشکلات اجرایی شدن طرح دانشگاه تهران2، نبودن مکان آن بود. طی توافقنامه ای در آذرماه 90 بین استانداری استان البرز و دانشگاه تهران، قرار بر این می شود که دانشگاه تهران بخشی از زمین های پردیس کشاورزی کرج را در اختیار استانداری البرز قرار داده و در قبال آن، استانداری نیز با تغییر کاربری 46 هکتار باقیمانده برای احداث واحدهای تجاری و اداری توسط دانشگاه تهران موافقت کند.

 

پس از مدتی دکتر گرجی رئیس پردیس کشاورزی که تنها 9 ماه از ریاستش بر این پردیس می گذشت امضای خود را پس گرفته و عواقب این اقدام را طی نامه ای به دکتر رهبر گوشزد می کند.فرهاد رهبر نیز در عکس العمل به این اقدام،دکتر گرجی را از ریاست این پردیس برکنار کرده و فرد دیگری را جایگزین می کند!

 

 

در نهایت، ابوالفضل حسنی مدیرکل گسترش آموزش عالی وزارت علوم در مصاحبه ای که امروز روی خروجی سایت های خبری قرار گرفت با تأکید براینکه مراکزی که دانشگاه تهران در شهرهای مختلف دایر می‌کند «پردیس» هستند، گفت: وزارت علوم این مراکز را به عنوان پردیس و نه به عنوان دانشگاه تهران شماره 2 می‌شناسد؛ عنوان‌هایی همچون دانشگاه تهران شماره 2 وجهه قانونی ندارد و وزارت علوم این مراکز را به اسم پردیس دانشگاهی دانشگاه تهران می‌شناسد.

 

حسنی هم چنین افزود: به منظور جلوگیری از حاشیه شدن دانشگاه‌های شهرهایی که دانشگاه تهران در آنها پردیس دارد، این پردیس‌ها فقط می‌توانند برای پذیرش دانشجویان خارجی و دانشجویان ایرانی که در دانشگاه‌های خارج از کشور تحصیل می‌کنند و خواستار تحصیل در دانشگاه‌های کشور هستند، اقدام کند.

 

حال با توجه به این موضع وزارت علوم و ملغی شدن پذیرش دانشجویان داخلی در دانشگاه تهران 2 معلوم نیست دانشگاه تهران 2 به چه عاقبتی گرفتار می شود؟

به هر روی باتوجه به اعلام وزارت علوم و تحقیقات و فن آوری به عنوان مرجع رسمی گسترش آموزش عالی در کشور و وضوح مغایرت راه اندازی این شعبه آموزشی با اصول عدالت گسترانه و ضد تبعیض انقلاب اسلامی و منویات مقام معظم رهبری، به نظر می رسد که رئیس دانشگاه تهران که آبروی علمی این دانشگاه را هزینه تحصیلات تکمیلی تعدادی از فرزندان ثروتمندان جامعه کرده باید به این سوال پاسخ دهد که آیا او در منظومه نظام جمهوری اسلامی فعالیت می کند؟!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: