آمار
وب سایت:
سه سال پيش خبر شهادت مردی از ديار خراسان داغ بزرگی را بر دل ملت شهيدپرور ايران گذاشت و امروز تنها چند ورقی از خاطرات و رشادت‌های او برای ما باقی مانده است تا مسيرمان را گم نكنيم.
راه دوری نيست، همين كوچه پس كوچه شهر امام رضا(عليه‌السلام) است، راه دوری نيست همين حرم امام رضا(عليه‌السلام) است و خادمی كنار درب ورودی صحن انقلاب كه نامش نورعلی است و با دنيايی از فضايل انساني. بله همان نورعلی شوشتری خودمان كه هر رزمنده و فرمانده‌ای او را می‌شناسند و با خاطرات شيرين و درس‌آموز او زندگی می‌كنند.
او كه برگ زرينی از سند افتخارات خود در هشت سال دفاع مقدس داشت، با تدبير و اتكاء به خداوند و اهل بيت(عليهم‌السلام) به دل دشمن حمله می‌کرد و پيروزی‌های غيورآفرينی را برای كشورمان رقم می‌زد.
شهيد شوشتری از خون‌دل خورده‌ها و ريش سفيدان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی محسوب می‌شد كه آخرين تدبير فرماندهی خود را وحدت بين شيعه و سنی دانست و توانست خود و همرزمانش را ملقب به وصف شهدای وحدت كند.
مهر 88 سردار وحدت و سازندگی شهید نورعلی شوشتری به دست مزدوران استکبار در استان سیستان و بلوچستان به شهادت رسید؛ از آن روز سه سال می گذرد و ظهر جمعه ای که گذشت سومین سالگرد این شهید با حضور جمعیت عظیم از مردم در محل منزل این شهید برگزار شد، شهیدی که امام (ره) بعد از فرماندهی موفق عملیات مرصاد درباره وی فرمودند: «در این دنیا که نمی توانم کاری بکنم. اگر آبرویی داشته باشم در آن دنیا قطعاً شما را شفاعت خواهم کرد.»
در این مراسم حجت الاسلام و المسلمین علی رضا پناهیان، به ایراد سخن پرداخت. متن كامل اين سخنراني همراه با فايل صوتي آن در ادامه آمده است:
گاهي خدا برنامه‌ريزي‌هاي خوب ما را هم به هم مي‌زند
ما برای رسیدن به اهدافمان معمولا به شیوههای مختلف برنامهریزی میکنیم، این شیوهها در طول زمان، تغییر و تحول و تکامل پیدا میکنند. بسیاری از دانشگاهها مأموریتشان این است که این شیوهها را بهبود ببخشند و دانشی را تولید کنند که این دانش بتواند شیوههای ما را اصلاح کند؛ برای این که کسی پولدار شود باید چه کارکند؟ برای این که کسی زیر دستان خودش را در مدرسه تربیت کند، یا آموزش دهد، چه کار کند؟ یک مؤسسه میگوید من بهتر زبان خارجه آموزش میدهم؛ یک کسی می گوید نه، من به یک شیوه دیگری، به شیوهای که که زبان مادری را آموختی به آن شیوه برنامه‌ريزي میکنم تا بتوانی زبان را خوب یاد بگیری؛ بالاخره روشهای رسیدن به انواع هدفها متفاوت است.
گاهی در علوم تربیتی بحث میشود، گاهی در علوم اجتماعی، گاهی در علم اقتصاد و گاهی در مدیریت؛ شاید همه اینها به نوعی مدیریت کردن باشد، مربی بودن و معلم بودن هم یک نوع مدیریت کلاس است، ما هم زندگیهای خودمان را مدیریت میکنیم که چطور به اهداف خوب خودمان برسیم، همه هم معمولا اهداف خوبی را در نظر میگیرند.
آدمهای خوب معمولا اهداف خوبی دارند، این اهداف ممکن است از نظر خوبی شدت و ضعف داشته باشند، ولی مسأله اصلی، شیوه برنامهریزی است و از آن طرف خداوند متعال چون «لاجبر و لا تفویض بل امر بین الامرین» کارهای ما دستش است؛ ما گاهی از اوقات برنامهریزی میکنیم، طبق برنامهریزی باید فردا به این هدف میرسیدیم اما خداوند متعال ما را پس فردا به هدف میرساند. ما برنامه‌ريزي میکنیم و طبق برنامه‌ريزي باید پس فردا به هدف میرسیدیم، خدا میآورد نزدیک و فردا به این هدف میرسیم. ما برنامه‌ريزي میکنیم که به یک هدفی برسیم، خدا اصلا برنامه ما را به هم میزند و ما به آن هدف نمیرسیم، بعد ما را به یک هدف دیگر میرساند. بالاخره خدا برنامه‌های بنده‌هايش را به هم می‌ریزد؛ هیچ وقت هم دنیا را دست هیچ کس نداده است؛ نه صهیونیستها کنترل عالم دستشان است، نه قدرتهای استکباری، نه قدما نه متأخرین، نه متدینین، نه ملحدین نه منافقین، هیچ کدام کار دستشان نیست، نه خوبان همه امور تحت کنترل‌شان است و با برنامه آنها کار پیش میرود و به نتیجه میرسد نه بدها؛ بارها خداوند متعال این را در قرآن کریم بیان کرده؛ حالا یک قواعد کلی هم هست که به آن قواعد کلی اشاره میکنم، یک نمونهاش همین است که میفرماید «الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ»
کسانی که کافر میشوند و معاند هستند، مانع سر راه رسیدن به خدا ایجاد میکنند، فقط کفر خودشان نیست و دیگران را هم میخواهند به کفر بکشند. خدا اعمالشان را تباه می‌کند و به نتیجه نمیرسند، كارشان ثمر ندارد، حالا هرکار دلشان می خواهد انجام دهند، و این خیلی عجیب است.
سه معضل اصلي امروز آمريكا
یکی از معجزات قرآن همین قاعده است، اگر بخواهم یک نمونهاش را برای شما عرض کنم، مثلا کشوری مثل آمریکا آیا خودش میخواست و علاقهمند بود اقتصادش دچار این مشکل شود، بله؟ خیر. آیا علاقهمند بود اعتبار جهانیاش کاسته شود؟ نه! آیا علاقهمند بود که نفوذ سیاسیاش در جهان کاهش پیدا کند، خیر!
اعتبار اجتماعی حاکمیت آمریکا در کشور خودش کاهش پیدا کرد. شاید دو سال پیش این حرف را می زدی به عنوان خیال پردازی دستگیرت می کردند که می گفتی مردم آمریکا میخواهند به عنوان جنبش والستریت 99 درصد علیه یک درصد قیام کنند، می خندیدند؛ ولی شما این را به عینه میبینید و آنها با مشکلات عدیدهای دارند، کنترل میکنند.
همین سه مورد اعتبار اجتماعی در داخل، نفوذ سیاسی در جهان و این مشکل اقتصادی؛ آيا آمریکا میخواست به اینجا برسد؟ معلوم است که نه؛ 30 سال پیش تا الآن در هر سه موضوع، آمریکا اعتبارش کاهش پیدا کرده است، آن وقت ما در نقطه مقابل آمریکا، نسبت به 30 سال پیش نفوذ سیاسی ما در جهان چقدر افزایش پیدا کرده است؟ اعتبار اجتماعی داخلیمان چقدر افزایش پیدا کرده که توانستيم بحرانهای عظيمي را به سادگی پشت سر بگذاریم که 50 درصد بحران 88 اگر در فرانسه اتفاق افتاده بود، فرانسه زیر و رو می‌شد.
آنها 9 دی که ندارند، فقط 10 دی دارند و 8 دی! آیا ما در 30 سال پیش، پیشبینی می کردیم به اینجا برسیم؟ خوش بینترین افراد هم پیشبینی نمیکردند، به هیچ وجه؛ ولی ما به اینجا رسیدیم، آنها به اینجا رسیدند.
30 سال است كه شاخصه رشد آمريكا رو به افول است
معادله، معادله خیلی عجیبی است؛ بگذارید من از این معادله یک نتیجه گیری کنم و بعد بحث خودم را در مدیریت زندگی و مدیریت جهان که کار دست کیست، ادامه دهم.
اگر شما جرأت کردید خارج از مجلس این شهید - که مجلس شهید بصیرت می آورد - این حرف را به هر فردی كه خواستید بزنید. 30 سال است شاخصه‌هاي رشد آمريكا نشان داده که نه تنها رشدش متوقف شده، بلکه افول کرده است! در کلیدیترین شاخصکندهایش سه نمونهاش را گفتم، نفوذ سیاسی بین المللی، اعتبار اجتماعی داخلی و وضعیت اقتصادی.
30 سال است که ما رشد کردیم، او به اضافه غارت همه کشورهای جهان سقوط کرده، ما یک کشور را هم در جهان غارت نکردیم، یک روستای لب مرز عراق و افغانستان را هم نگرفتیم که بگويیم آقا پول کشاورزیتان مال ما، چه برسد به نفت! مدیریت در ایران بهتر است یا آمریکا؟ شما از این جلسه بیرون برو به احمقها بگو مدیریت در ایران بهتر از آمریکاست، اگر قبول کردند! چون احمق هستند دیگر؛ احمق به خودش زحمت فکر کردن نمیدهد، کسی که احمق باشد که نمیتوان به آن چیزی حالی کرد، یعنی مدیریت در کشورما قوی تر از آمریکاست؟ خب بله دیگر.
با يك محاسبه ساده مي‌گويند كه مديريت جهان در 30سال بعد با ايران است
بعضیها بچه هستند، این بچهها فقط نوک دماغ‌شان را میبینند. به او بگو این شکلاتی که الآن میخواهی، نخواه، من دو هفته دیگر، یک دوچرخه برايت میخرم؛ اصلا دو هفته نمیفهمد که چيست چه اينكه از دوچرخه صحبت كني! بگو بنز! مي‌گويد من الان شکلات میخواهم. نمیتوانند زمان را در نظر بگیرند، برخی‌ها مشکلات الآن را میبیینند، نمیتوانند روند رشد 30 ساله ما را نگاه کنند. هر بینندهای که احمق نباشد اگر یهودی باشد، زرتشتی باشد، هرچه باشد، وقتی به این رشد 30 ساله نگاه می‌کند، میگوید اینها 30 سال دیگر همه جهان را گرفتهاند، اصلا همه جهان زیر نظر آنها نخست وزیر و رییس جمهورهاي‌شان را عوض میکنند. هر آدمی که فقط احمق نباشد، یک محاسبه ساده کند.
نفوذ ما الآن در کشورهای منطقه چقدر است؟ تازه ما دخالت نمیکنیم، میدانید که ما سیرترشی هفت ساله انداختیم، ما هنوز نخواستيم كه از نفوذ بینالمللیمان استفاده کنیم، درحد تأمین منافع خودمان داریم استفاده میکنیم، دخالت‌هاي‌مان را شروع نکردیم، ما البته اگر دخالت کنیم، درست دخالت خواهیم کرد، نه مثل آمریکاییها ظالمانه دخالت کنیم.
در تمام زمينه‌ها جلوتر از كشورهاي جهانيم
من نمیخواهم حرف دینی باشما بزنم و بگويم پیامبر گرامی اسلام صلي‌الله‌وعليه‌وآله فرمودند كه ایرانیها اکثر فرمانده‌هان پای رکاب حضرت هستند و اکثر فرمانده‌هان عالم را تشکیل میدهند، نمی خواهم از روایت استفاده کنم و بگویم علم به ثریا برسد، فقط ایرانی جماعت دستش به آن خواهد رسید، این را رسول خدا صلي‌الله‌وعليه‌وآله فرموده‌اند. میخواهم یک محاسبه عادی کنم، 30 سال پیش تا الآن کجا بودیم، الآن کجا هستیم؟ محاسبه کن! طبق همین محاسبه، 30 سال آینده کجا خواهیم بود؟ رشد تصاعدی ما را در این نمودار حساب کن، نه این که مشکل نداریم، نه این که کشور ما صد درصد اسلامی است، نه نه، به هیچ وجه! ما به سوی كشوري اسلامی داریم حرکت میکنیم، براي اسلامی شدن به معنای تمام و کمال خیلی ضعف داریم، یکی از نقطه ضعفهايمان همین حماقت‌ها است که بین ماها وجود دارد. اينکه نمیفهمیم که ما 30 سال جلوتر از همه کشورهای جهانیم در همه زمینهها!
هر کشوری از نظر علمی در آمریکا و در اروپا رشد کرده باشد، همه جهان آمارها گفتند 13 برابر الی 16 برابر رشدش کمتر از ماست. من میخواهم به شما بگویم، شما یقین داشته باشید ما 20 برابر آنها جلوتر هستیم، چرا؟ چه كسي نمي‌داند که رشد علمي آمریکا محصول دزدی مغزها از کشورهای جهان سوم است؟ ولی آيا ما با دانشمندان افغانی و عراقی و آذربایجانی و شوروی و جنوب کشور و خلیج فارس و این ور و آن ور تا اینجا رشد کردیم؟ ما با خودمان رشد کردیم ولی آنها اگر رشد کردند با مغزهایی که دزدیدند رشد کردند، حالا 30 سال بعد جریانات چه شكلي خواهد شد؟
من دارم بحث سیاسی میکنم یا بحث دینی رفقا؟ بله؛ من بحث دینی میکنم، چون دین به عقل دعوت کرده، عقل اینها را میگويد، اصلا شما یهودی باش نعوذبالله، اما یهودی باش کجای این استدلالها به باور غیبی متصل است که بگوید من پیغمبر شما را قبول ندارم؟! بابا پیغمبر را نمیخواهد قبول داشته باشی، اصلا هیچ چیز را قبول نداشته باش، آمریکا سقوط کرده در 30 سال یا نه؟ غارت کرده و سقوط کرده؛ ما رشد کردیم یا نه؟ این را همه جهان دارند میگویند؛ جهان را غارت نکردیم و رشد کردیم؛ می فهمید معنایش چيست؟ پس مدیریت اینجا قویتر است، همین روند ادامه پیدا کند، در سالهای آینده چه خواهد شد؟ ما چه خواهیم شد، آمریکا چه خواهد شد؟ در سالهای آینده اثری از کشور آمریکا باقی نخواهد ماند.
مشكل اصلي آمريكا فروپاشي است/ زمزمه اعلام استقلال ايالت‌هاي آمريكا به گوش مي‌رسد
مي‌دانيد الان مشكل آنها چيست؟مشکلشان فروپاشی آمریکاست، زمزمه اعلام استقلال ایالتها به گوش مي‌رسد. این زمزمه یک دفعه محقق می شود، جلوی چشمهای شما! مثل شوروی که یک دفعه و یک شبه منحل شد. عملیات فروپاشی انجام نمیگیرد، انجام نمیگیرد، تا یک دفعه میگیرد و تمام می‌کند و میرود و هرکسی باید زود خودش را جمع کند تا میتواند از آن یکی بگیرد و ببرد؛ فرسایشی نخواهد بود.
یک نمونه مثال زدم که کار دست استکبار جهانی نیست، کار دست ما هم نیست، خرمشهر را خدا آزاد کرد، کار دست ما هم نیست؛ حضرت امام فرمود از اول دست خدا همراه این انقلاب بوده، مقام معظم رهبری هم در اولین سخنرانی بعد از ولایت
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
سخنان پناهيان, سالگرد شهيد شوشتري, ,
توسط : 