حجت الاسلام رضا غلامی*

یک. حضور باشکوه مردم فهیم ایران در انتخابات ریاست جمهوری، یکبار دیگر تعهد عمیق آنها به نظام اسلامی و هوشمندی آنها در برابر تحرکات تبلیغی دشمنان کینه توز ملت ایران را نشان داد. این بار، کسانی که چهار سال پیش با ادعای واهی تقلب، به تحقیر آراء مردم و ستیز با جمهوریت و مردم سالاری پرداختند، مجبور به اعتراف صریح درباره سلامت کامل انتخابات در ایران و اظهار پشیمانی از برخورد گذشته خود شدند.

از طرف دیگر، نامزدهای ناموفق در این انتخابات، ضمن قبول نتایج و تبریک سریع به رئیس جمهور منتخب، رفتار زشت و نامشروع میرحسین موسوی، کروبی و جانبداران آنان در انتخابات قبلی را مردود اعلام کردند. تردیدی نیست که صرف نظر از نامزد پیروز در انتخابات، پیروز اصلی ملت ایران بود که با لبیک به دعوت رهبر عظیم الشأن به پای صندوق ها آمدند و با آزادی کامل به نامزد مورد نظر خود رأی دادند. مطمئناً تا زمانیکه ملت بزرگوار ایران از چنین تعصب و غیرتی درباره نظام اسلامی و رهبری دینی خود برخوردار باشند، و با شور و عقلانیت در صحنه حاضر شوند، این کشور در برابر دشمنی های قدرت های سلطه گر و خواست نامشروع آنها برای نادیده گرفتن حقوق مسلم ملت ایران در عرصه های گوناگون، بیمه خواهد بود.

دو. آقای حسن روحانی، به عنوان رئیس جمهور منتخب ملت ایران مسئولیت بسیار سنگینی را به دوش گرفته اند. ایشان باید توجه کنند که این دوران، با دوران سازندگی و اصلاحات از جهات گوناگون متفاوت است و با طرز تفکر و روش های آن دوران نمی توان کشور را اداره کرد. اولاً. هم اکنون کشور در شرایط پیشرفت جهشی قرار دارد و این پیشرفت به خصوص در عرصه علمی- فناوری نباید به هیچ وجه با کُندی و رکود روبرو گردد.

ثانیاً. اگر ملت ایران در مسیر پیشرفت جهشی قرار گرفته است، مرهون ایستادگی در برابر مطالبات ناموجه قدرت های سلطه گر غربی، اتکاء به تعالیم مترقی اسلام و ایمان و اعتماد به توانایی های ایرانی است؛ بنابراین، هر گفتار و رفتاری که از آن بوی انفعال و وادادگی در برابر سلطه گران، کم توجهی به ارزش های اسلامی و یا عدم باور و اتکاء به استعدادهای ایرانی به مشام برسد می تواند پیشرفت کشور را با اختلال روبرو سازد.

ثالثاً. کشور طی سال های گذشته در حال گذار از اقتصاد دولتی به اقتصاد مردمی، توزیع عادلانه امکانات در اقصی نقاط کشور، محرومیت زدایی و هدفمندی یارانه هایی است که در دوران سازندگی و اصلاحات به نحو مساوی میان فقیر و غنی تقسیم می شد؛ این شرایط، بطور طبیعی الزاماتی را برای مدیریت اقتصادی کشور طی چهار سال آینده بوجود آورده که باید دولت جدید به الزامات مزبور توجه داشته باشد. عنایت به این واقعیت ضروری است که مردم از «بالاشهرسالاری» و تبدیل کشور به شمال و جنوب به ستوه آمده اند و دیگر حاضر به تحمل توسعه «اشرافیگری» که بذر آن در دوران سازندگی پاشیده شد، نیستند.

رابعاً. ایشان در این انتخابات، تنها اندکی بیش از نیمی از آراء رأی دهندگان را به خود اختصاص دادند؛ یعنی حدوداً نیمی دیگر از رأی دهندگان، طرز تفکر ایشان و کسانی که پشت ایشان قرار گرفته اند را نمی پسندند؛ با این ملاحظه، هر چند روحانی یک اصلاح طلب واقعی نیست لکن نادیده گرفتن علایق رقبا و اتخاذ سیاست ها و روش های افراطی- یا بکارگماری عناصر تندرو- در جهت پیاده سازی یکسویه اندیشه های شبه اصلاح طلبانه به خصوص در عرصه سیاسی و فرهنگی می تواند با موانع جدی مواجه گردد.

با این وصف، میانه روی حقیقی و محترم شمردن حقوق مخالفینِ طرزتفکر منتسب به رئیس جمهور منتخب، می تواند به ایشان در مدیریت موفق کشور کمک شایانی نماید. در این میان، طبیعی است هر کس که تعهد و دلبستگی حقیقی به کشور دارد چه به آقای روحانی رأی داده باشد و چه رأی نداده باشد، موظف به حداکثر همکاری با وی در چارچوب سیاست های کلی نظام و قانون می باشد و یقیناً دولت جدید به ویژه از ناحیه اصولگرایان رفتار غیرمنطقی و مغایر با قانون مشاهده نخواهد کرد.

سه. اصولگرایان به دلایل گوناگون در این انتخابات شکست خوردند؛ این دلایل در جای خود قابل بحث و بررسی است؛ اما این شکست به هیچ وجه نباید به نا امیدی و یا کاهش فعالیت های سیاسی و فرهنگی آنها منجر گردد. اولاً. لازم است هرچه سریع تر نقاط ضعف و قوت خود را به نحو موشکافانه شناسایی و برای رفع نقاط ضعف، و تقویت نقاط قوت خود برنامه ریزی کنند.

ثانیاً. ضروری است در کادر رهبری خود تجدید نظر کرده و میدان را برای ورود نسل جدید، ثابت قدم، هوشمند و جوان برای رهبری صحیح اصولگرایی مهیا سازند. نباید شک کرد که مدیریت فعلی اصولگرایان از کارایی و ذکاوت لازم برخوردار نیست و در این انتخابات این واقعیت بیش از پیش روشن شد.

ثالثاً. ضمن بازنویسی و تخلیص مانیفست خود، به متشکل و هم آهنگ کردن نیروها در کل کشور پرداخته و در قالب یک برنامه جدید و استفاده از ادبیات نو، از تمامی ظرفیت های قانونی برای گسترش کمی و کیفی فعالیت های خود به ویژه در عرصه فرهنگی بهره برداری نمایند. باید توجه داشت، از این پس، یکی از مهم ترین نقاط تمحّض اصولگراها برخورداری از سعه صدر کافی و جذب وسیع و البته پایدار از اقشار میانه یا خاکستری با پوشش گفتمانی مناسب، و وسعت بخشیدن به قلمرو و دایره نفوذ  فرهنگی و به تبع آن، سیاسی خود در کشور می باشد.

مهم این است که اصولگراها درک کنند، پایه فعالیت های سیاسی در ایران فرهنگ است و بی توجهی به کار صحیح فرهنگی طی 8 ساله گذشته و نادیده شمردن نصایح دلسوزان در این زمینه، یکی از مهم ترین عوامل شکست آنها در این انتخابات به شمار می رود لذا در چهار سال آینده، علی رغم مضایقی که به طور طبیعی برای فعالیت فرهنگی برای اصولگراها بوجود خواهد آمد، باید به سمت نوسازی مراکز فرهنگی تحت اختیار رفته و با بکارگماری مدیران توانمند و انتخاب مسیری تازه برای فعالیت های این مراکز، به جبران مافات اهتمام نمایند.        

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: