چگونگي انتخاب محل دفن امام (ره) از زبان نزديك‏ترين محافظ ‌اش

 

فارس: يك بار در ماشين با حاج احمد آقا بوديم و ايشان اين مطلب را ابراز كرد كه: «من يك مسأله‏ي شرعي از آقا پرسيدم كه آيا مي‏شود ميت مسلمان به گونه‏اي در قبر بگذاريم كه چهره‏اش را هميشه بتوان مثلا به وسيله ي انعكاس از طريق آينه و نور رويت كرد؟». حاج احمد آقا افزود: «من برنامه‏ام اين بود كه اگر اين كار مجاز باشد، در خصوص حضرت امام اين سيستم را پياده كنيم.»

 
اشاره: 
«حاج حسين سليماني» از جمله محافظان بيت حضرت امام خميني (ره) بود. خاطرات وي كه در سال 1387 از سوي مركز اسناد انقلاب اسلامي منتشر شده است حاوي نكات جالبي از زندگي آن بزرگ‏مرد تاريخ معاصر جهان است. گوشه‏اي از اين خاطرات كه مربوط به روزهاي آخر است در چند قسمت به شما تقديم مي‏شود: 
 
* محل دفن امام 
«حاج احمد آقا» از حدود شش، هفت ماه قبل براي اين منظور برنامه‏ريزي كرده بود و وقتي كه بيماري امام مطرح نبود، چند بار برنامه‏ي مسافرت‏هايي را ترتيب دادند كه بنده هم حضور داشتم. بارها سه نفري (با حضور آقاي انصاري) در مسير جاده قم - تهران به پيشنهاد حاج احمد آقا به "كوشك نصرت " حدود 30 كيلومتري قم رفتيم. وقتي به روستا رفتيم ، ايشان از من خواستند كه فرد كشاورزي را كه درآن حوالي مشغول كار بود، صدا كنم و حاج احمد آقا سؤالاتي را از كشاورز در خصوص زمين‏هاي آن ناحيه و جاده‏ي منتهي به روستا و ريل راه‏آهن و حتي وضعيت كوه‏هاي اطراف پرسيدند. حاج احمد آقا عمامه‏شان را برداشته بود و كشاورز مزبور ايشان را نشناخت. 
 
بعد به اتفاق حاج احمد آقا چرخي در محوطه زديم . من هنوز نمي‏دانستم كه ايشان چه هدفي در سر دارند و قصه چيست؟ 
 
روستاي مزبور دقيقاً نزديك جايي واقع شده بود كه اكنون "پادگان منظريه " و فرودگاه نظامي است و وقتي كه از تهران به قم مي‏رويم، در سمت راست و جاده‏ي قديم قم ـ تهران قرار گرفته است. 
 
بعد از يكي دو هفته، مجدداً و اين بار به اتفاق «آقاي محمد علي انصاري» به آنجا رفتيم. با فرماندار وقت قم «آقاي خليليان» هماهنگ كرده بودند و ايشان هم حضور داشت. معلوم شد قصد حاج احمد آقا اين است كه محل دفن امام را مشخص كند. اين قصد و غرض را هم تنها با آقاي انصاري در ميان نهاده بود. ولي در حضور فرماندار قم اين‏گونه عنوان شد كه ما قصد داريم در اين مكان "مؤسسه‏ي فرهنگي تنظيم و نشر آثار امام " را بنا كنيم (يعني دقيقاً آنچه در حال حاضر اتفاق افتاده است). صحبت فرودگاه هم مطرح شد و عنوان شد كه اختصاصي در اختيار مؤسسه باشد. 
 
يك بار ديگر هم به آنجا رفتيم و اين بار حدي را تعيين كردند. در نوبت بعد كه به آنجا سر زديم، مشاهده كردم كه لودر و بولدوزر مشغول كار است و محوطه را ديواركشي مي‏كنند. 
 
وقتي در ساعت‏هاي آخر حيات امام، جلسه‏ي سران نظام برگزار شد، حاج احمد آقا مطرح كرد كه چنين جايي در "كوشك نصرت " قم وجود دارد و ما مقدماتش را انجام داده‏ايم ؛ ولي هنوز آماده نشده است و تنها حدودش را مشخص كرده‏ايم. حاج احمد آقا حتي گفتند: «مي‏خواستيم در آنجا بارگاهي را براي حضرت امام آماده كنيم كه اگر ايشان خداي‏ناكرده به رحمت خدا رفتند، آنجا مهيا باشد». 
 
حتي يك بار در ماشين با حاج احمد آقا بوديم و ايشان اين مطلب را ابراز كرد كه: «من يك مسأله‏ي شرعي از آقا پرسيدم كه آيا مي‏شود ميت مسلمان به گونه‏اي در قبر بگذاريم كه چهره‏اش را هميشه بتوان مثلا به وسيله ي انعكاس از طريق آينه و نور رويت كرد؟». حاج احمد آقا افزود: «من برنامه‏ام اين بود كه اگر اين كار مجاز باشد، در خصوص حضرت امام اين سيستم را پياده كنيم و قبري بسازيم كه اگر خداي‏ناكرده ايشان از ميان ما رفتند، بتوانيم هميشه چهره‏ي ايشان را ببينيم. ولي امام در پاسخ فرمودند اين كار جايز نيست و ما هم منصرف شديم». 
 
 
در جلسه سران نظام در ساعات آخر حيات امام وقتي حاج احمد آقا اين صحبت را مطرح كرد كه به نظر من "كوشك نصرت " براي دفن امام مناسب است، يكي از آقايان اين كار را صلاح ندانست و گفت: «آنجا در حال حاضر بيابان و فاقد هر گونه امكانات و تأسيسات است. يقيناً ما بعد از رحلت امام، يك تشييع جنازه‏ي چند ميليوني داريم و هيچ امكاناتي براي انتقال افراد به آنجا نداريم و حتماً با يك مشكل بزرگ مواجه مي‏شويم». 
 
واقعيت هم اين بود كه در آنجا كاري انجام نشده بود و تنها به حصار كشي خاكي بسنده كرده بودند. 
 
يكي ديگر از آقايان "حرم حضرت معصومه (س) " را براي دفن امام پيشنهاد كرد و ظاهرا «آقاي موسوي اردبيلي» هم "مدرسه علميه معصوميه‏ي قم " را براي اين منظور مناسب دانست. يكي ديگر از آقايان از "جمكران " ياد كرد . 
 
در نهايت قرار شد مدفن امام ترجيحاً در تهران و در كنار شهدا و در بهشت زهرا باشد تا در هنگام بازديد مسؤولان و ميهمانان خارجي، دسترسي به آن آسان باشد. اما در اينكه كدام قسمت از بهشت زهرا باشد ، بحث بود. بعضي از افراد، وسط قطعه‏ي شهدا يا كنار قبر «مرحوم آيت الله طالقاني» را مناسب اعلام كردند. 
 
ظاهراً «آقاي طباطبايي» شهردار وقت تهران كه در آن جلسه حضور داشت، آن روز يا بعداً پيشنهاد داده بود كه قطعه‏اي در كنار بهشت زهرا وجود دارد كه براي اين منظور ايده‏آل است. (دقيقاً همين مكان فعلي مزار امام). در نهايت اين مكان بهترين مكان براي خاكسپاري حضرت امام تشخيص داده شد. 

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





برچسب ها : چگونگي انتخاب محل دفن امام (ره) از زبان نزديك‏ترين محافظ ‌اش, ,