این سخن احمدی نژاد اگرچه نوستالژیک و تا حدی امیدوار کننده است اما واقعیت این است که نگاهی به تغییر و تحولات اطرافیان رییس جمهور طی 7 سال گذشته نشان می دهد، هیچ گاه سوم تیری ها احمدی نژاد را رها نکردند، بلکه احمدی نژاد آنها را کنار گذاشت.

 

پرویز فتاح، مسعود میرکاظمی، کامران باقری لنکرانی، پرویز داوودی، محمد حسین صفار هرندی، محمد سلیمانی، مرتضی آقاتهرانی و ... کدام شان استعفا دادند یا از رییس جمهور خواستند در دولت نباشند؟

 

و در مقابل اضافه شدن حمید بقایی، سعید مرتضوی، محمد رضا رحیمی و ... در حلقه اول رییس جمهور و افرادی مانند ملک زاده، ترکان، شافعی، محسنی بندپی و ... در سطح خردتر دولت که از قضا "سابقه" همه شان نیز نشان می داد هیچ گاه از جنس سوم تیر نبوده و نیستند، چه توجیهی دارد؟

 

بخواهیم یا نخواهیم، احمدی نژاد با همه اشتباهاتش همچنان بر افرادی مانند قالیباف، لاریجانی، رضایی و ...یک سر و گردن بالاتر است اما وقتی احمدی نژاد 91 را با 84 مقایسه کنیم، باید اذعان کرد که تغییرات بنیادین و ماهوی پیدا کرده است؛ مگر همچنان در زمره یاران مهندس مشایی! باشیم و چشم ها را بسته و فریاد بزنیم احمدی نژاد همان احمدی نژاد سوم تیر است و هر کس هم این را نمی گوید، از دولت بریده و در پازل هاشمی بازی می کند!

 

احمدی نژاد 84 که بارها تاکید کرده بود "اگر اطرافیانش هم کوچکترین خطایی کردند باید با آنها برخورد شود" تا احمدی نژاد سال 90 که کابینه خود را خط قرمز اعلام میکند تفاوتی ندارد؟ و آیا نباید سوال پرسید که منطق خط قرمز تعیین کردن برای کسانی که ممکن است متهم باشند و باید با آنها برخورد قانونی صورت گیرد، در کجای گفتمان ناب انقلاب و سوم تیر تعریف شده است؟

 

احمدی نژاد باید توضیح دهد بعد از کنار گذاشتن سوم تیری ها از کابینه خود، چرا بسیاری از افرادی را که در کابینه جدید جای داد، افرادی بودند که در مسایل مختلف مورد اتهام بودند؟ مورد اتهام بودند البته به معنای مجرم بودن نیست، ممکن است کسی در مورد یا مواردی مورد اتهام باشد اما در دادگاه از خود دفاع کند و تبرئه شود، اما اصرار احمدی نژاد بر کنار گذاشتن سالم ترین و بی حاشیه ترین افراد کابینه و در مقابل افزودن افرادی که در موضوعات مختلف مورد اتهام های پر رنگ بودند، با کدام منطق صورت گرفت؟

 

آیا این رفتار رییس جمهور با هشدار تاریخی رهبر معظم انقلاب به وی در شهریور 87 تطابق داشت:

 

«یك توصيه‏ى ديگر اين است كه بهانه هم دست ديگران ندهيد. من مى‏بينم متأسفانه گاهى بهانه‏هايى هم از طرف خودِ شما داده مي‌شود كه اين را هم بايستى توجه كنيد كه بهانه هم دست ديگران ندهيد؛ مراقبت كنيد؛ حزم كنيد. و گفت: "اتّقوا من مواضع التّهم" ... براى خودتان و براى دولت مسئله درست نكنيد.»

 

حقیقت این است که احمدی نژاد قدر سوم تیری ها را ندانست، آنها که صبح تا شب و بدون کمترین حاشیه در دولتش خدمت می کردند، در دانشگاه ها حاضر می شدند و ساعتها وقت می گذاشتند تا بلکه کمی از موج فحاشی ها و تخریب های علیه دولت را خنثی کنند، اما احمدی نژاد با همه خوبی ها، با همه خدمات و با همه اقدامات تاریخ سازش، از سوم تیری ها جدا شد و اگر هم امروز معدود بازماندگان قطار سوم تیر مانند حیدر مصلحی، غلامحسین الهام و ... در دولت دهم باقی مانده اند یا جایگاه و نفوذ قبلی خود در دولت را ندارند یا حضور آنها در دولت خارج از خواسته رییس جمهور است؛ به عنوان مثال دکتر الهام که روزگاری رییس دفتر و نزدیک ترین فرد به احمدی نژاد بود این روزها در کسوت مشاور حقوقی رییس جمهور هر از چندگاهی فقط در کنار احمدی نژاد حاضر می شود و هنوز شکواییه تاریخی او در انتقاد از حلقه اطراف رییس جمهور در اذهان عمومی باقی مانده است؛ یا حیدر مصلحی که حضورش در دولت با حکم حکومتی رهبر انقلاب میسر شد.

 

در مجموع به نظر می رسد جدایی تلخ احمدی نژاد از سوم تیری ها، بیش از همه به ضرر خود او بود و تحولات یک سال آینده این مساله را بیشتر نشان خواهد داد ...