به گزارش رجانيوز، حزب موتلفه، جامعه اسلامي مهندسين، فراكسيون تازه تاسيس رهروان ولايت و ديگر چهره هاي شاخص اين جريان مانند علي اكبر ناطق نوري، محمد رضا باهنر، حبيب الله عسگراولادي و ... اسامي است كه اين روزها بيش از از پيش در ميان اخبار رسانه ها ديده مي‌شوند و اظهارات و مواضع آنها بويژه پيرامون انتخابات رياست جمهوري 92، فصل مشترك همه آنهاست. اما کدام چهره برای این جریان گزینه‌ای مطلوب بوده و شاخه های مختلف این جریان قدیمی سیاسی ساز خود را برای کاندیداتوری کدام گزینه کوک می‌کنند؟ شاید نگاهی به تحرکات و اظهارات چهره های مطرح این جریان برای پاسخ به این سوال خالی از لطف نباشد.

 

كاظم جلالي رييس فراكسيون رهروان ولايت در گفتگو با مهر اعلام كرده است: " با توجه به سابقه مدیریت اجرایی و درایت علی لاریجانی نظر این فراکسیون برای انتخابات ریاست جمهوری بر روی ایشان است."

 

اما شاید شاه کلید سخنان این نماينده نزديك به رييس مجلس حمايت از طرح دولت وحدت ملي بود. طرحی كه تاكنون بارها از سوي هاشمي رفسنجاني و اطرافيان وي به عنوان برنامه آنها برای انتخابات آینده مطرح شده است، وی در این زمینه می گوید: "ما می‌توانیم مدلی از وحدت را داشته باشیم که بر روی شخص شکل نگیرد و بر روی برنامه‌ها و بر روی یک طیف برای اداره کشور وحدت داشته باشیم."

 

وی در پایان با بیان اینکه مجموعه خدمت برای اداره کشور فقط رئیس جمهور را شامل نمی‌شود، اظهار داشت: "رئیس جمهور معاونان و وزرای گوناگون دارد و در یک دولت وحدت ملی این افراد می‌توانند از گرایش‌های گوناگون انتخاب شوند و این موضوع می‌تواند مبنای دولت وحدت ملی قرار گیرد."

 

اين درحالي است كه چندي قبل نيز حسن غفوري فرد از اعضاي ارشد حزب موتلفه از نامزدي لاريجاني براي انتخابات رياست جمهوري حمايت كرده بود.

 

از سوي ديگر، حزب موتلفه به عنوان قديمي ترين تشكل سياسي جناح راست اخيرا در كنگره عمومي خود تعدادي از اعضاي جوان تر خود را جايگزين برخي اعضاي قديمي كرده است و به همين علت بود كه تيتر نخست هفته نامه شما-ارگان رسمي موتلفه- در آخرين شماره از "خون تازه در رگهاي حزب موتلفه" خبر داده بود؛ خبري كه پيش از هر چيز مي‌تواند حاكي از تلاشهاي جدي اين طيف سياسي براي بازتوليد خود و اثرگذاري بر فضاي سياسي آينده كشور باشد.

 

همزمان حبيب ا... عسگراولادي دبيركل سابق حزب موتلفه و يكي از پدران معنوي جناح راست نيز در جمع تعدادي از هواداران اين حزب اعلام داشت: "در انتخابات ریاست جمهوری آینده باید مواظب باشیم و رئیس جمهور باید ریشه اجتماعی و تشکیلاتی داشته باشد زیرا در غیر این صورت هر کس که می آید رشد پیدا کند کنار می زند."

 

اما همه اينها در حالي است كه جامعه اسلامي مهندسين كه رياست آن را در حال حاضر محمد رضا باهنر برعهده دارد نيز در تيرماه سال جاري و پس از دهمين كنگره خود، در حالی که چند روز پیش از آن علی لاریجانی موفق به تکیه زدن بر صندلی ریاست مجلس نهم شده بود، طي بيانيه اي از ورود جدي خود به انتخابات رياست جمهوري 92 خبر داده بود:

 

"جامعه اسلامی مهندسین عمیقاً باور دارد انتخابات ریاست جهوری یازدهم، نقطه عطفی در تاریخ این سرزمین خواهد گردید. ما باور داریم شرایط سیاسی داخلی و بین المللی و تجربیاتی که با هزینه های بالا در دهه های گذشته به دست آمده، ما را به سوی یک تحول بزرگ در سال های آینده فرا می‌خواند، بنابراین برای انتخابات ریاست جمهوری آینده و تحقق انتظارات بزرگی که از آن در عرصه های پیشرفت و عزت اسلامی داریم حساب بزرگی باز کرده ایم."

 

دولت وحدت ملی پروژه ای است که به نظر می رسد این روزها علاوه بر هاشمی رفسنجانی، جناح راست نیز به دنبال بهره گیری از آن برای رسیدن به قدرتی مستقل از سایر جریانات اصولگرا باشد، موضوعی که با اتکاء به ماجرای انتخاب رئیس مجلس نهم امر را بر این جریان مشتبه کرده است و شاید این موضوع با سفرهای مختلف و متنوع لاریجانی به مناطق زلزله زده گرفته تا دیدار با فوتبالیست ها و تقدیر از قهرمانان المپیک و سخنرانی در دانشگاه تحت ریاست برادر بی ارتباط نباشد. چه اینکه از لاریجانی رئیس مجلس هشتم چنین اقدامات مورد توجه رسانه ها را شاهد نبوده ایم که اینک از لاریجانی رئیس مجلس نهم شاهد هستیم.

 

اما نگاهي به نتايج انتخابات هاي متعدد طي سالهاي اخير نشان مي دهد جناح راست عموما با ناكامي مواجه شده و تلاشهاي اخير احزابي مانند موتلفه جهت نوگرايي نيز حركتي به سمت تكرار نشدن شكستهاي قبلي در انتخاباتهاي پيشين است.

 

به عنوان مثال جداي از شكست ناطق نوري در سال 76 از محمد خاتمي، انتخابات رياست جمهوري سال 84 نيز نشان داد جناح راست غیر از پایگاه سیاسی و حزبی خود، نمی تواند حساب چندانی روی بدنه اجتماعی خود باز کند، مقبوليتي در توده هاي مردم ندارد چرا كه علي لاريجاني كه در آن برهه به عنوان كانديداي رسمي جبهه پيروان خط امام و رهبري و با حمايت قاطع چهره هاي شاخص جناح راست از جمله ناطق نوري، عسگر اولادي، باهنر و ... به ميدان آمد، در نهايت از ميان 7 كانديدا و با کسب كمتر از دو ميليون راي عنواني بهتر از ششم را كسب نكرد.

 

اين در حالي است كه در آن برهه لاريجاني نه تنها از حمايت سنتي ها برخوردار بود، بلكه در شعارهاي خود بسيار تلاش داشت تا از خود چهره اي مدرن، به روز و حتي مورد پسند جريان هاي سكولار ارائه دهد، تا آنجا كه از کسب جایزه صلح نوبل توسط شيرين عبادي استقبال كرد، در12 خرداد 84 از "غني سازي دموكراسي" سخن گفت و در 24 خرداد اعلام داشت: "زنان در دولت اميد مي‌توانند مانند مردان در قوه مجريه حضور داشته باشند."

 

آنچه واضح است این حقیقت است که جریانات راست سنتی حاضر در فضای سیاسی ایران، با نگاهی به پشت سر و تجربه انتخابات 84 و نیم نگاهی به آینده، در آروزی احیای قطب های سیاسی سابق و در تلاش برای تجمیع توان خود در قالب رونمایی از چهره‌هایی جوان هستند، چهره هایی که قابلیت کسب حمایت همه شاخه های این طیف سیاسی اعم از روحانی، بازاری و نیروهای اجرایی را داشته باشد و در یک کلام، بتواند دولت وحدت ملی را شکل دهد.

 

با اين حال بايد بار ديگر به انتظار نشست و نتيجه انتخابات رياست جمهوري آتي را نظاره كرد، آيا جناح راست به اين نتيجه خواهد رسيد كه مشكل اصلي نه چهره هاي منتسب به آن، بلكه خلاء گفتماني،‌ رويكردهاي غير مردمي و شعارزدگي آن است يا بار ديگر تجربه ي دوم خرداد 76 و سوم تير 84 را تجربه خواهد نمود؟

 

 

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: