به گزارش رجانیوز، اما اگر علی اکبر دهخدا حدود 60 سال بیشتر زنده می‌ماند و این روزها را می‌دید، حتما تغییرات اساسی در لغت‌نامه خود ایجاد می‌کرد و در مدخل کلماتی مانند ائتلافف همکاری و رقابت، توضیحات متفاوتی با آنچه امروز هست می‌نوشت. البته حتما در مقدمه لغت‌نامه جدید خود باید از حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمهدی خاموشی هم تقدیر ویژه کند؛ چرا که این تصحیح تاریخی را شخص رئیس سازمان تبلیغات اسلامی انجام داده است.

 

خاموشی كه در اين سال‌ها براي نمايندگي شهردار تهران به آب و آتش زده است، روز گذشته در گفت‌گویی با اشاره به جلسه اعضای ائتلاف پیشرفت گفت: "سه عضو محترم ائتلاف با حفظ مبانی اصول‌گرایی و تأکید بر «مشروعیت، مقبولیت و کارآمدی» به‌عنوان اصول اولیه و مشترک ائتلاف، طی جلساتی متعدد و نهایتاً در جلسه امروز (ششم خرداد) که با بزرگان روحانیت برگزار شد؛ به این نتیجه رسیدند که پیروزی ائتلاف در گروی حضور اعضای آن در صحنه است. اعضای ائتلاف با احترام و صمیمیت کامل به این تصمیم مشترک رسیدند و همکاری و تعامل خود را بیش از پیش استمرار بخشیده پس از پیروزی در انتخابات نیز آن را ادامه خواهند داد. در این جلسه اعضای ائتلاف سه‌گانه ضمن بررسی آرایش سیاسی صحنه انتخابات و با احترام به اصول مورد توافق اولیه و نیز تأکید بزرگان روحانیت، برای ادامه فعالیت در رقابت‌های انتخاباتی به تصمیم مشترک رسیدند."

 

اين هنرنمایی تاریخی در بیان جمله بی‌نظیر "اعضای ائتلاف به این نتیجه رسیدند که پیروزی ائتلاف در گروی رقابت اعضای ائتلاف با هم است"، کار را تمام کرد؛ کاری که حدود شش ماه قبل دلسوزان انقلاب اسلامی نسبت به آن هشدار دادند و اکنون اگر كسي شك داشت كه ائتلاف سه گانه صرفا ساز و كاري براي بالا بردن مشروعيت قاليباف در انتخابات يازدهم بوده و اين مكانيسم براي رسيدن به شهردار تهران به عنوان كانديداي نهايي طراحي شده است، استعفاي رئيس ستاد اين ائتلاف و بلافاصله نقل مكان وي به راس ستاد قاليباف و همچنین، سخنان روز گذشته مهدی خاموشی، هر گونه شائبه در اين زمينه را برطرف كرده است كه اساسا دو گزينه حداد و ولايتي براي تزيين ائتلافي با محوريت قاليباف به ميدان كشيده شده اند و اين دو نفر با قاليباف قرار است 1+2 را شكل دهند.

 

 

البته پایان تلخ رویای شیرین بالا رفتن آقای شهردار از دیوار ائتلاف، سال گذشته از سوی علامه مصباح یزدی پیش‌بینی شده بود: "این ایده آل است این که همه اصولگرایان بنشینند و نفر واحدی را انتخاب کنند. هر چند شدنی نیست؛ حتی همان سه نفری که ابتدا با هم ائتلاف کردند، بنده معتقدم که در عمل هیچ کدام از آنها با هم نمی‌سازند."

 

تجربه فعالیت نافرجام «جبهه متحد اصولگرایان» در انتخابات مجلس نهم و حوادث پس از آن که به درگیری میان اعضا و نهایتا تشکیل فراکسیون رهروان ولایت در مجلس منجر شد، ثابت کرده بود که اگر مبنای یک حرکت سیاسی بر اساس سهم‌خواهی باشد و رضای خدا و صلاحیت افراد موردنظر قرار نگیرد، نتیجه نهایی قطعا رضایت‌بخش نخواهد بود و به ثمر نمی‌نشیند.

 

جوگیری و فضاسازی تبلیغاتی درباره ائتلاف و همچنین استناد به مساله‌ای مانند نظرسنجی برای تعیین خروجی ائتلاف‌ها سبب شد تا سرنوشت ائتلاف پیشرفت با حضور «حداد، قالیباف، ولایتی» هم به سرنوشت ائتلاف اکثریت با حضور «باهنر، آل اسحاق، ابوترابی، متکی، پورمحمدی» دچار شود و این ائتلاف‌های یک‌شبه‌ی سیاسی، در حدود دو هفته مانده به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، از درون متلاشی شوند.

 

جالب اینجاست که قالیباف چند ماه پیش و در یک نشست مشترک با دو عضو دیگر این ائتلاف، اختلاف در این مجموعه را موید شک در دینداری خود نامیده و تاکید کرده بود: "اینکه این ائتلاف سیاسی نیست به این معنا نیست که ما سیاسی نیستیم. این بدین معناست که نمی‌خواهیم مکر و حیله بکنیم و از جنس کاسه به دست بگیر و بده و بستان احزابی نیست. اگر پایان این ائتلاف منجر به اختلاف شود، باید در دینداری ما شک کنید."

 

اکنون محمدباقر قالیباف مانده است و ائتلاف فروپاشیده‌ای که اعضای آن با هم توافق کردند که با هم رقابت کنند. حتی اگر مرحوم دهخدا هم به این تناقض و پارادوکس بنیادین و تاریخی واکنشی نشان ندهد، اکنون آقای شهردار باید پاسخ بدهد مردم و افکار عمومی بايد در دینداری چه كسي شك كنند؟ البته پاسخ این سوال خیلی روشن است و لبخند تلخی را بر لب می‌نشاند: اعضای ائتلاف به اختلاف نرسیده‌اند؛ بلکه فقط قرار است با هم رقابت کنند!

 

 

 

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: