قامت‌برافراشته در برابر انحراف
مبناي مشروعيت حکومت ديني

 مرتضي رضائيان

يکي ديگر از مواردي که جريان موسوم به اصلاح طلب در دوران مسؤوليت خويش بر آن تاکيد مي‌کردند، ناديده گرفتن مبناي ديني مشروعيت حکومت اسلامي بود؛ چه اين که آن‌ها با خلط ميان دو مقوله مشروعيت و مقبوليت هرگونه مشروعيتي را تنها برآمده از خواست مردم مي‌دانستند. براي مثال مهدي کروبي مي‌گفت: «مشروعيت فقط وفقط بر اساس راي مردم است. اگر راي مردم معيار نباشد، هيچ کس در حکومت ديني و جمهوري اسلامي مشروعيت ندارد.»(1)